ΜΕΧΡΙ ΤΕΛΙΚΗΣ ΠΤΩΣΗΣ

Ο Αντώνης Παναγόπουλος σχολιάζει το διπλό του Παναθηναικού στα Κανάρια Νησιά και την αμφίροπη συνέχεια μέχρι και το φινάλε της Ευρωλίγκας.

 Σας είχα προιδεάσει από το παιχνίδι με τη Χίμκι πως σήμερα θα έγραφα για τα ''επινίκια'' από τον αγώνα στην Ισπανία. Φυσικά και δεν διαθέτω μαντικές ικανότητες, οι οποίες θα με βοηθούσαν να προβλέψω πότε θα γίνει το πολυπόθητο διπλό μετά από τέσσερις μήνες που πέρασαν από την τελευταία φορά που οι ''πράσινοι'' έφυγαν με το ροζ φύλλο μακριά από το ΟΑΚΑ. Η...σιγουριά για το χθεσινό αποτέλεσμα ήταν μια συνάρτηση της βελτιωμένης εικόνας που παρουσιάζει ο Παναθηναικός τον τελευταίο μήνα, σε συνδυασμό με την κακή εικόνα που παρουσιάζει φέτος η Γκραν Κανάρια. Είχα ξανατονίσει άλλωστε πως η ισπανική ομάδα έχει ουσιαστικά τεθεί εκτός Ευρώπης και παράλληλα δίνει τον υπέρ πάντων αγώνα να αποφύγει το ιστορικό ''κάζο'' του υποβιβασμού στη δεύτερη κατηγορία της ισπανικής λίγκας.

  Στη χθεσινή αναμέτρηση επιβεβαιώθηκαν όλα αυτά που περιμέναμε από τις δύο ομάδες. Οι γηπεδούχοι είχαν τρομερά αμυντικά κενά, κάτι που είχε φανεί άλλωστε και στον αγώνα του πρώτου γύρου, όπου το ''τριφύλλι'' είχε επικρατήσει με 102-87. Το σκηνικό δε διαφοροποιήθηκε ούτε χθες, με τον Παναθηναικό να χτυπάει περισσότερο μέσα στο ζωγραφιστό και λιγότερο από την περιφέρεια, ακριβώς δηλαδή όπως και στον αγώνα του Οκτωβρίου στο ΟΑΚΑ. Το αντίδοτο στην απουσία του Τόμας βρέθηκε από τον καλύτερο Παπαγιάννη της φετινής σεζόν, από τον εξαιρετικό Θανάση Αντεντοκούνμπο, ο οποίος έδωσε τρομερές λύσεις στο ''4''. Οι Ισπανοί εκεί ακριβώς ήταν που υστερούσαν πασιφανέστατα, καθώς δεν υπήρχε τρόπος να αναχαιτιστούν τα χθεσινά επιθετικά ατού του Παναθηναικού. Οι φιλοξενούμενοι, ήταν μια από τις ελάχιστες φορές φέτος εκτός έδρας, όπου έπαιξαν με την ίδια συνέπεια για 40 λεπτά στην επίθεση, προσηλωμένοι στο πλάνο, χωρίς να παγιδευτούν και πηγαίνοντας μόνο σε ορθολογικές επιλογές, ''σμπαραλιάζοντας'' αυτό το...κάτι σαν άμυνα που προσπάθησε να παίξει η γηπεδούχος ομάδα. Όσο για την περιφέρεια των ''πρασίνων'', εκεί υπήρχε η καθοριστική τριπλέτα Λάνγκφορντ, Καλάθη και Κιλπάτρικ. Ο πρώτος ως ''εκτελεστής'', ο δεύτερος ως δημιουργός και εκτελεστής, ο τρίτος ως...ήρεμη δύναμη, που όταν ήρθε η ώρα να ξεμακρύνει οριστικά στο σκορ, είχε καθοριστική συνδρομή με πολύ σημαντικά καλάθια, προ κειμένου να ''σβήσουν'' οριστικά οι πιθανότητες των Ισπανών για κάτι καλύτερο.

  Ο αγώνας βέβαια δεν είχε μόνο θετικά για τον Παναθηναικό. Σε ακόμα ένα παιχνίδι είδαμε τους ''πράσινους'' να δείχνουν αφελείς μακριά από την Αθήνα. Το 32-44 έγινε μέσα σε μερικά δευτερόλεπτα 40-44, λίγο αργότερα 55-55 και αν δεν...πρυτάνευε τότε η λογική, ίσως τα πράγματα θα ήταν εντελώς διαφορετικά. Άλλωστε, το έχουμε ξαναδεί το έργο σε εκτός έδρας παιχνίδια να αντιμετωπίζει η ομάδα τέτοια αδικαιολόγητα ''black out''. Ανάλογο προβληματισμό πρέπει να δημιουργήσουν και τα 20 επιθετικά ριμπάουντ των Ισπανών, έναντι μόλις 7 των παικτών του Πιτίνο. Απέναντι σε οποιαδήποτε σοβαρή ομάδα δεν γίνεται να κερδίσεις με 20 χαμένα αμυντικά ριμπάουντ, και αν μη τι άλλο το ''τριφύλλι'' δεν δείχνει να βελτιώνεται καθόλου στον συγκεκριμένο τομέα.

  Συνοψίζοντας, οι ''πράσινοι'' κρατάνε το δεύτερο διπλό στη διοργάνωση και ότι κέρδισαν τον δεύτερο συνεχόμενο, από τους οχτώ συνολικά τελικούς μέχρι και το φινάλε της regular season. Μένουν ακόμα έξι ματς, το ''τριφύλλι'' θέλει μίνιμουμ 4 νίκες, ίσως και παραπάνω για να προκριθούν στην οχτάδα. Αυτονόητο ότι πρέπει να νικήσουν και στην Κωνσταντινούπολη τη Νταρουσάφακα, σε ένα φαινομενικά εύκολο παιχνίδι, το οποίο όμως κρύβει παγίδες. Δυστυχώς δεν ήρθε το ''δώρο'' από Χίμκι και Ζαγκίρις χθες, οι ''πράσινοι'' περιμένουν δύο ακόμα δώρα για απόψε, αν η ΤΣΣΚΑ νικήσει στο Φάληρο και η Μπάγερν χάσει στο Μαυροβούνιο. Τα υπόλοιπα θα τα πούμε μετά το Ολυμπιακός- Τσσκα Μόσχας.