ANALYSIS: Μια κλάση πάνω απ'όλους!

Μετά και το επιβλητικό πέρασμα του ΠΑΟΚ από το Ολυμπιακό Στάδιο, δεν είναι κρυφό πια να πούμε ότι έχουμε πρωταθλητή. 

Όχι πως δεν γνωρίζαμε ότι ο ''δικέφαλος του Βορρά'' θα είναι αυτός που θα κόψει πρώτος το νήμα, αλλά το αποτέλεσμα απέναντι στον Παναθηναικό είναι αυτό που ουσιαστικά δίνει τη...χαριστική βολή, αυτό που καταργεί κάθε υπόνοια αμφισβήτησης της κορυφής. Μια κορυφή που για τον οργανισμό ΠΑΟΚ, για τον κόσμο της ομάδας, τον Ιβάν Σαββίδη που επενδύει τόσα χρόνια με όραμα έναν μεγάλο ΠΑΟΚ, αποτελεί κάτι πολύ παραπάνω από ένα απλό πρωτάθλημα, από μια απλή δικαίωση. Η ομάδα του Ραζβάν Λουτσέσκου, η οποία γαλουχήθηκε με υψηλό αίσθημα εκδίκησης για ένα ''κλεμμένο'' πρωτάθλημα έδωσε τις καλύτερες απαντήσεις μέσα στο γήπεδο. Απαντήσεις που άρχισαν να δίνονται με την επιβλητική εμφάνιση επί της ΑΕΚ στον τελικό του κυπέλλου τον Μάη και συνεχίστηκαν με ακόμα πιο πειστικό, ακόμα πιο απόλυτο τρόπο. Έξι νίκες και δύο ισοπαλίες στα οχτώ ντέρμπι, ποδόσφαιρο ελκυστικό, το οποία συνδυαζόταν με τρομερή κυνικότητα και τα αποτελέσματα που έφερε ήταν ονειρικά για τους ''ασπρόμαυρους''.

Ο ΠΑΟΚ μπορεί να μην έπαιξε σε όλη τη σεζόν την καλύτερη μπάλα, ωστόσο σίγουρα ήταν η καλύτερη και πιο έμπειρη ομάδα στη σεζό,ν αν προτιμάτε πιο έτοιμη να διεκδικήσει τον πολυπόθητο τίτλο. Ο Λουτσέσκου δημιούργησε ένα πολύ αξιόλογο σύνολο, με ποδοσφαιριστές ποιοτικούς και ταλαντούχους, χωρίς να αλλοιώσει τον περσινό κορμό. Το σημαντικότερο όμως είναι ότι ο ΠΑΟΚ κατάφερε να είναι πλήρης σε όλες τις γραμμές του, έχοντας την ποιότητα και την ποσότητα, πράγματα που έλειπαν από τους συνδιεκδικητές του τίτλου, οι οποίοι σε ορισμένους τομείς υστερούσαν, σε αντίθεση με την ομάδα του Ρασβάν Λουτσέσκου, η οποία χτίστηκε με τέτοιο τρόπο, ώστε να μην έχει έλλειμμα πουθενά.

Ξεκινώντας από τη θέση του τερματοφύλακα, ο Αλέξανδρος Πασχαλάκης ήταν πολύ καίριος τη φετινή σεζόν, μεταδίδοντας σιγουριά και αξιοπιστία στην ομάδα του, αφού ακόμα και σε παιχνίδια που ο ΠΑΟΚ ήταν προβληματικός, ο Έλληνας πορτιέρο ήταν αυτός που έδινε τις λύσεις με σωτήριες επεμβάσεις του. Το δίδυμο των στόπερ αποτελεί σίγουρα ένα από τα βαριά όπλα του Λουτσέσκου έναντι των αντιπάλων του. Εξ αρχής εμπιστεύτηκε το δίδυμο Κρέσπο- Βαρέλα, το οποίο τον έχει βγάλει...ασπροπρόσωπο, αφού έχουν ταιριάξει άψογα και έχουν συμβάλλει τα μέγιστα στη διαφαινόμενη επιτυχία. Την ίδια στιγμή ο Ολυμπιακός δεινοπαθεί σε αυτό τον τομέα με τον Βούκοβιτς των πολλών λαθών και των 3 αυτογκόλ, τον αφελή κάποιες φορές Σισέ και τον κάκιστο Μιράντα, τη στιγμή που Αβραάμ Παπαδόπουλος και Μεριά δεν έχουν πάρει πολλές ευκαιρίες, ενώ η ΑΕΚ αντιμετωπίζει προβλήματα λόγω του ''γκελαδόρου'' Οικονόμου και δεν έχει βρεθεί η λύση στην άμυνα της ''Ένωσης'' μετά τη φυγή του Βράνιες. Στο μπακ ο ''δικέφαλος'' διαθέτει δύο πολυεργαλεία. Ο ένας είναι ο Λέο Μάτος, ο οποίος αν και πέρασε ένα ντεφορμάρισμα τον Δεκέμβριο, είναι παίκτης- μηχανάκι με καλά ανεβάσματα και καλή ανασταλτική παρουσία, ενώ έχει έφεση και στο σκοράρισμα όταν του δίνεται η ευκαιρία. Στο αριστερό άκρο, δεν συναντάμε απλά έναν παίκτη, αλλά την...ψυχή της ομάδας, τον τρομερό και φέτος Αντελίνο Βιειρίνια. Ο Πορτογάλος έχει πάρει προσωπικά το θέμα τίτλος, έχει σκοράρει πολλά ''clutch'' τέρματα της ομάδας του, προσδίδει ποιότητα, πάθος και σιγουριά και αναμφίβολα είναι πολυτέλεια για τον Λουτσέσκου και τους συμπαίκτες του. Στα χαφ ο εξαιρετικός φέτος Μαουρίτσιο είναι ο παίκτης που δε βγαίνει ποτέ από την ενδεκάδα, με τον ανεβασμένο ειδικά στο δεύτερο γύρο Σάκχοφ να αποτελεί τον πιο συχνό παρτενέρ του. Στην επίθεση από την άλλη οι λύσεις σε όλη τη σεζόν ήταν πάρα πολλές. Στον πρώτο γύρο υπήρχε ο ουσιαστικός και πολύ καθοριστικός Πρίγιοβιτς, ο οποίος σκόραρε 9 τέρματα και είχε την έφεση να ξεμπλοκάρει τους ''ασπρόμαυρους'' σε δύσκολες καταστάσεις. Στο δεύτερο γύρο, μετά τη φυγή του Σέρβου στράικερ το χρίσμα πήρε ο Τσούμπα Άκπομ, ένας παίκτης που δεν έχει τόσο μεγάλη έφεση στο σκοράρισμα, αλλά στην τετράδα που σχηματίζει με Μπίσεσβαρ, Ζαμπά και (συνήθως) Ελ Καντουρί, προσδίδει μεγάλη ταχύτητα στην ομάδα, κάνοντάς την πολύ πιο ελκυστική, αφού ξέρει να δημιουργεί και ο ίδιος φάσεις με την ταχύτητα και την μαχητικότητά του. Όσο για τους τρεις προαναλύσαντες, ο Ζαμπά κάνει το παιχνίδι του ''Δικεφάλου'' πιο...φαντεζί, ο Μπίσεσβαρ κάνει απίστευτη δουλειά, τόσο στο σκοράρισμα, όσο και στο κουβάλημα της μπάλας από τον κεντρικό άξονα προς τα εξτρέμ και τον φορ, ενώ ο Ελ Καντουρί μπορεί να έχει ακούσει πάρα πολλά, ωστόσο πρόκειται για έναν ποδοσφαιριστή αρκετά εργατικό, ο οποίος έχει το πλεονέκτημα πως γυρίζει αρκετά και πίσω και βοηθάει ανασταλτικά την ομάδα του. Βλέποντας και τον πίνακα με τα γκολ της φετινής σεζόν, παρατηρούμε ότι ο ΠΑΟΚ έχει σκοράρει 48 γκολ έναντι 45 του Ολυμπιακού, διαφορά που σε πρώτη ματιά περνάει απαρατήρητη και μοιάζει ασήμαντη. Ωστόσο, αν αναλυθεί σε βάθος το πού σκοράρει ο καθένας, θα δούμε ότι οι ''ασπρόμαυροι'' σκοράρουν με την ίδια συνέπεια τόσο στα ντέρμπι, όσο και στα πιο ''εύκολα'' παιχνίδια, την ώρα που οι ''ερυθρόλευκοι'' σκοράρουν κατά ριπάς στα βατά ματς, ενώ στα ντέρμπι (πλην του τελευταίου με την ΑΕΚ) συναντούν τρομερά προβλήματα δυστοκίας. Θέμα γκίνιας; Θέμα ποιότητας; Θέμα προσωπικότητας; Μπορεί και όλα αυτά μαζί...Πάντως σε μια τέτοια σεζόν που έχει κάνει η ομάδα του Ραζβάν Λουτσέσκου δικαιούται να έχει ακόμα και την τύχη με το μέρος της!

- Επειδή πολύς λόγος έχει γίνει για την διαιτησία και πως ο ΠΑΟΚ έχει ευνοηθεί, προσωπικά δε συμμερίζομαι αυτή την άποψη. Στα παιχνίδια που ήταν ξένοι, που δεν ευνοήθηκε επ ουδενί, έπαιξε με το μαχαίρι στα δόντια, τους ''καθάρισε'' όλους και δίκαια θα είναι πρωταθλητής. Σαφώς ευνοήθηκε στη Λαμία και στον αγώνα με τον Αστέρα στην Τούμπα, ωστόσο υπάρχουν παραδείγματα αγώνων που οι Θεσσαλονικείς αδικήθηκαν, ωστόσο είτε επειδή κέρδισαν, είτε επειδή έχουν αυτή τη βαθμολογική διαφορά, το θέμα δεν πήρε έκταση.

- Βλέποντας τα πράγματα έξω από τον χορό δεν μπορώ να συμμεριστώ απόψεις περί κλεμμένου πρωταθλήματος πέρυσι. Ο ''δικέφαλος του Βορρά'' ήταν ίσως καλύτερος από όλους, αλλά ''αυτοκτόνησε'' πρώτα ο ίδιος, πριν τα δικαστήρια τον...καταδικάσουν. Ωστόσο, ακόμα πιο εκνευριστικό είναι να ακούμε περί ''Πρωταθλήματος των Πρεσπών''. Πρόκειται για μια πολύ φθηνή δικαιολογία που χρησιμοποιούν ορισμένοι για να δικαιολογήσουν τη δική τους αγωνιστική ανυπαρξία και προσπαθούν σε μια απόπειρα εκμηδενισμού των κατορθωμάτων του αντιπάλου να μπλέξουν την πολιτική με το ποδόσφαιρο.

- Τις επόμενες ημέρες θα υπάρξουν αναλύσεις και για τις υπόλοιπες ομάδες του λεγόμενου...Big 5