70 λεπτά αισιοδοξίας!

  H αποστολή της Εθνικής μας για ένα θετικό αποτέλεσμα στη Ζένιτσα ξεκίνησε με εφιαλτικό τρόπο, ωστόσο οι παίκτες του Άγγελου Αναστασιάδη δεν πανικοβλήθηκαν και με μαχητική ψυχή πήραν έναν ολόχρυσο βαθμό που ανοίγει διάπλατα το δρόμο για την πρόκριση στα τελικά του Euro 2020. 

 Μετά το παιχνίδι στο Βαντούζ απέναντι στο Λιχτενστάιν όλοι γνωρίζαμε πως ασφαλή συμπεράσματα δεν μπορούσαν να βγουν. Κάποιοι βιάστηκαν να δουν το ποτήρι μισοάδειο ή μισογεμάτο, να αναλωθούν σε θριαμβολογίες ή κριτικές για ένα παιχνίδι όπου η ''γαλανόλευκη'' αντιμετώπισε μια από τις πέντε χειρότερες ομάδες της Ευρώπης. Το πρώτο σοβαρό δείγμα ήταν απόψε, σε μια πολύ καυτή και δύσκολη έδρα, απέναντι σε μια ομάδα που όπως φαίνεται θα είναι η βασική μας αντίπαλος για την πρόκριση στην τελική φάση του Euro. Το δείγμα λοιπόν ήταν θετικό, κάτι παραπάνω από θετικό θα έλεγα, καθώς οι διεθνείς μας πήραν τον βαθμό της ισοπαλίας, διαλέγοντας μάλιστα τον δύσκολο δρόμο.
  Τα γράφω όλα αυτά, μετά από ένα παιχνίδι που στο 20' όλοι πιστέψαμε πως τελείωσε. Η Βοσνία ήταν μπροστά στο σκορ με 2-0, έχοντας σμπαραλιάσει αγωνιστικά και ψυχολογικά τους παίκτες μας. Ο τρόπος μάλιστα που σημειώθηκαν τα τέρματα θα μπορούσαν να αφήσουν ακόμα μεγαλύτερη πικρία. Το πρώτο μετά από αλεπάλληλες κόντρες, η μπάλα στρώθηκε στον Βίσκα, ο Βλαχοδήμος είχε κακή θέση και  σώματα μπροστά του και μοιραία το σκορ άνοιξε με αυτό τον τρόπο. Πέντε λεπτά αργότερα τα πράγματα έγιναν ακόμα χειρότερα, με τον Πιάνιτς να σκοράρει με απευθείας φάουλ, σε μια φάση που η άμυνα αδράνησε και αιφνιδιάστηκε πλήρως, καθώς δεν υπήρχε τείχος! Μέχρι εκεί όλα στραβά...Αλλά πάμε στο διά ταύτα. Από εκεί και έπειτα η Ελλάδα είχε την εικόνα που όλοι θέλαμε να δούμε στο γήπεδο. Δεν εξαφανίστηκε σε αυτό το 2-0, αλλά αντίθετα αποφάσισε να πάρει τη μπάλα στα πόδια της, να δημιουργήσει, να ρισκάρει και ό,τι βγει στην πορεία. Χάθηκαν και δύο καλές ευκαιρίες μέχρι το ημίχρονο, με κλασσικότερη αυτή του Φορτούνη, ο οποίος αστόχησε εξ επαφής μετά το συρτό γύρισμα του Μπακάκη. Ο Αναστασιάδης δεν παράτησε το παιχνίδι και έβαλε έναν εκ των διακριθέντων στο Βαντούζ, τον Ανδρέα Μασούρα αντί του Μπουχαλάκη. Ο Κουρμπέλης πέρασε στα χαφ και το σχήμα έγινε πιο επιθετικό, πιο ορθολογικό σε σχέση με το 3-5-2 του πρώτου ημιχρόνου, το οποίο αμυντικά δεν απέδωσε καρπούς. Η συνέχεια του παιχνιδιού για καλή μας τύχη, δεν είχε καμία σχέση με το πρώτο 20λεπτο, αλλά έμοιαζε πιο πολύ με το διάστημα 20-45'. Η Εθνική κράτησε μπάλα, έψαξε με συνέπεια το γκολ και αυτό ήρθε με τον Κώστα Φορτούνη. Αυτός κέρδισε το πέναλτι, αυτός ανέλαβε την εκτέλεση και έγραψε το 2-1, ενώ με τη σέντρα ο Μίραλεμπ Πιάνιτς, ο ''εγκέφαλος'' του παιχνιδιού των Βόσνιων αποβλήθηκε. Το παιχνίδι άλλαξε άρδην, ήταν θέμα χρόνου να βάλουμε και δεύτερο γκολ και αυτό ήρθε στο 83'. Σέντρα ακριβείας του εκπληκτικού απόψε Ζέκα, υπέροχη κεφαλιά του Κολοβού, ο οποίος μυρίστηκε πανέξυπνα τη φάση και με άλμα στο σωστό χρόνο νίκησε τους πάντες και τον Σέχιτς και έφερε το ματς στα ίσα, χαρίζοντας έναν πολύ σπουδαίο βαθμό στην Εθνική μας.
  Ένα από τα πράγματα που φάνηκαν σε αυτούς τους πρώτους δύο αγώνες λοιπόν είναι πως αποτελεί επιτακτική ανάγκη για την Εθνική μας να παίζει με κανονικούς εξτρέμ και όχι να προσπαθεί να χωρέσει στην ίδια ενδεκάδα τρία δεκάρια. Κολοβός και Μασούρας έκαναν εξαιρετικά τη δουλειά τους, το ίδιο και ο Φορτούνης παίζοντας στον άξονα και κουβαλώντας όλες τις μπάλες, το ίδιο και ο Δώνης που σαν σέντερ φορ ανταπεξήρθε μια χαρά στο ρόλο του. Όσο για το δίδυμο Ζέκα- Σάμαρη στα χαφ, ίσως είναι το πιο αποδοτικό που έχουμε δει εδώ και αρκετό καιρό στην Εθνική. Καντάρια πάθος και οι δύο, με ισορροπία μεταξύ άμυνας και επίθεσης. Όσο για τον Κούτρη, κάτι μου λέει ότι θα μονιμοποιηθεί στη θέση του αριστερού μπακ, έχει τρομερά ανεβάσματα, είχε κάποια θεματάκια στην άμυνα που πρέπει να βελτιώσει.

- Βαθμολογικά υπάρχει κέρδος από την αποψινή ισοπαλία, αν η Εθνική την εξαργυρώσει νικώντας τους Βόσνιους στο δεύτερο γύρο στο ΟΑΚΑ. Αν όλα πάνε φυσιολογικά, σε αυτή την αναμέτρηση θα παιχτεί η πρόκριση, εκτός αν μπορέσουν να μπουν σφήνα οι Φινλανδοί.