Ολυμπιακές εγκαταστάσεις: Βίοι αντίθετοι για Ελλάδα και Αυστραλία

Αποτελεί το σπουδαιότερο αθλητικό γεγονός του πλανήτη. Είναι η ιστορία 5 κύκλων με ελληνική καταγωγή που επανήλθαν στη σύγχρονη εποχή για να φέρουν ομόνοια ανάμεσα στους λαούς. Ο λόγος για τους Ολυμπιακούς Αγώνες που θεωρείται τιμή για μια χώρα να τους διοργανώσει. Τα ιδεώδη που αντιπροσωπεύουν ξεπερνούν το αθλητικό πλαίσιο, πράγμα που τους καθιστά κάτι παραπάνω από μια απλή διοργάνωση. Όταν πρόκειται για ένα τόσο μεγάλο γεγονός καταλαβαίνεις ότι η ανάληψή τους δεν είναι εύκολη υπόθεση για τον καθένα αφού απαιτεί μεγάλο κεφάλαιο. Αν όμως καταφέρεις να κερδίσεις την «μάχη» της ψηφοφορίας και γίνεις το επίκεντρο του κόσμου για έναν μήνα (μαζί με τους Παραολυμπιακούς Αγώνες) τότε φαντάζεσαι πως τα οφέλη θα είναι πολλά για την χώρα σου. Νέες καινοτομίες, επέκταση της φήμης σου στα πέρατα της γης, αύξηση του τουρισμού, περισσότερες εγκαταστάσεις που βοηθούν στην ανάπτυξη του αθλητισμού, ακόμα και αλλαγή νοοτροπίας προς το καλύτερο. Ή μήπως όχι;


Το στίγμα άνθισης που άφησαν οι Ολυμπιακοί Αγώνες στην Αυστραλία και το ελληνικό σκάνδαλο!

Ήταν 5 Σεπτεμβρίου 1997 όταν η Διεθνής Ολυμπιακή Επιτροπή ανακοίνωνε στο συνέδριο της Λωζάννης ότι οι Ολυμπιακοί Αγώνες επιστρέφουν σπίτι τους το 2004. Ο ενθουσιασμός ήταν μεγάλος και η προσμονή τεράστια. Λίγοι ήταν αυτοί που δεν… πίστεψαν ποτέ σε αυτό το εγχείρημα. Η Αθήνα θα βρισκόταν στο επίκεντρο του κόσμου για 1 μήνα, μαζί με τους Παραολυμπιακούς Αγώνες. Παρόλο την αργοπορία μας στην ολοκλήρωση των έργων, η πρωτεύουσα ήταν έτοιμη πάνω στην ώρα και η αισιοδοξία στα ύψη για κάτι καλό αφού λίγες μέρες νωρίτερα η Εθνική ομάδα ποδοσφαίρου έκανε το θαύμα στην Πορτογαλία κατακτώντας το ευρωπαϊκό. Η χώρα θύμιζε μεθυσμένη πολιτεία και οι Αγώνες που ακολούθησαν ήταν… σκέτη απόλαυση. Η τελετή έναρξης στην χώρα της γεννήσεως λογίζεται ακόμα και σήμερα ως μία από τις καλύτερες όλων των εποχών (ίσως και η καλύτερη). Βέβαια για να συμβούν όλα αυτά, μας κόστισε και ακριβά. Υπολογίζεται ότι περισσότερα από 8 δις ευρώ βγήκαν από τα ταμεία του κράτους για να ανταποκριθούμε στις απαιτήσεις των Αγώνων. Η αισιοδοξία όμως και η σιγουριά πως ένα λαμπρό μέλλον ξημερώνει για την Ελλάδα, γρήγορα διαδέχτηκαν την μιζέρια και την ματαιοδοξία. Λιτότητα, αποδιοργάνωση σε όλους τους τομείς και μερικές Ολυμπιακές εγκαταστάσεις που δεν ξαναείδαν ζωή μετά τους Αγώνες.

Κατά περιόδους εμφανίζονται ρεπορτάζ που αποτυπώνουν την λυπηρή εικόνα των εγκαταλελειμμένων Ολυμπιακών εγκαταστάσεων της Αθήνας. Γήπεδα όπως αυτά του σοφτμπολ, του μπέιζμπολ, του χόκει επί χόρτου και του μπιτς βόλει αθλημάτων δηλαδή χωρίς μεγάλη δημοτικότητα στην Ελλάδα χτίστηκαν… από χρυσό (κόστισαν περισσότερα από 300 εκατομμύρια ευρώ) και πλέον έχουν παραδοθεί σε οποιονδήποτε επιθυμεί ένα κομμάτι μέταλλο ή μια ηλεκτρονική συσκευή.

Παραδείγματα σαν αυτό της Ελλάδας μπορείς να βρεις πολλά με πιο πρόσφατο του Ρίο ντε Τζανέιρο που ήδη είναι διακριτά τα σημάδια εγκατάλειψης, 3 μόλις χρόνια από την ολοκλήρωση των Αγώνων.
Τέτοια φαινόμενα ωστόσο δεν συμβαίνουν παντού. Υπάρχουν και πόλεις-χώρες που οι Ολυμπιακοί Αγώνες έδρασαν ευεργετικά σε πολλούς τομείς. Από την ανάπτυξη του αθλητισμού μέχρι τα οικονομικά οφέλη που όλα μαζί συντελούν σε μια γενικότερη άνθιση. Πάμε λοιπόν να γνωρίσουμε το «φαινόμενο» Αυστραλία μέσα από τα λόγια ενός Έλληνα ομογενή της Μελβούρνης που βιώνει καθημερινά την θετική επίδραση των Ολυμπιακών Αγώνων στην χώρα, αρκετά χρόνια μετά την διοργάνωσή τους. «Η Αυστραλία είχε την τύχη να υποδεχτεί την μεγάλη γιορτή του αθλητισμού 2 φορές. Το 1956 στην Μελβούρνη, στην οποία ζούμε και στην αρχή της προηγούμενης δεκαετίας στο Σίδνεϊ. Όλα τα στάδια υπέστησαν το κατάλληλο lifting και διαμορφώθηκαν ανάλογα με τις ανάγκες του κόσμου για τον αθλητισμό. Ακόμα και κάποια γήπεδα από το 1956 να φανταστείς χρησιμοποιούνται. Το σύμβολο με τους 5 Ολυμπιακούς κύκλους δεσπόζει σε όλες τις περιφέρειες της χώρας. Σημαίνει πολλά για εμάς αυτή η διοργάνωση και είμαστε περήφανοι που είδαμε τους Αγώνες στα μέρη μας.

-Σε τι βαθμό ασχολείται ο κόσμος με τον αθλητισμό και κυρίως ποια αθλήματα είναι αυτά που έχουν μεγαλύτερη απήχηση; Εδώ έχουμε πολλά σπορ και όλα τα παιδιά μας ασχολούνται από νεαρή ηλικία. Είναι πολύ σημαντικό αυτό και νομίζω καταλυτικό ρόλο έπαιξαν οι Αγώνες. Ο αθλητισμός είναι απαραίτητη απασχόληση για όλους. Ακόμα και οι μεγαλύτεροι σε ηλικία βρίσκουν ένα άθλημα για να κρατηθούν σε φόρμα. Γυμναστήριο, γκολφ, βόλει, κρίκετ και άλλα. Οι δύο γιοι μου μικρότεροι και κυρίως τα καλοκαίρια συμμετείχαν σε πολλούς διαγωνισμούς κολύμβησης και κρίκετ ενώ τον χειμώνα έπαιζαν ποδόσφαιρο. Τώρα που έφτασαν τα 30 δεν έχασαν την όρεξή τους και συνεχίζουν στο κρίκετ. Δεν υπάρχει περιορισμός στα αθλήματα, όλοι δοκιμάζουν τα πάντα. Είναι η γενική νοοτροπία της χώρας αυτή!

-Το γεγονός ότι έχουμε μπει σε μια εποχή που η τεχνολογία προοδεύει συνεχώς και ο εθισμός στις ηλεκτρονικές συσκευές μεγαλώνει, πράγμα που στην Ελλάδα τουλάχιστον εντοπίζεται ολοφάνερα πλέον, πιστεύεις είναι ένας λόγος ικανός να αποθαρρύνει ακόμα και τον κόσμο της Αυστραλίας από τα μέχρι τώρα αθλητικά του στερεότυπα; (Γέλια) Είναι μεγάλη αλήθεια αυτό. Το νέο κύμα μεταναστών στην Αυστραλία κατά βάση το Κινεζικό, έχει τέτοιες τάσεις. Είναι κολλημένοι όλη μέρα με το playstation και για να είμαι ειλικρινής δεν τους πολυσυμπαθούμε οι υπόλοιποι γιατί επιχειρούν επί της ουσίας να αλλοιώσουν το αθλητικό dna. Ωστόσο, είναι τόσο ισχυρό το οικοδόμημα του αθλητισμού που έχει χτιστεί όλα αυτά τα χρόνια στην Αυστραλία που δύσκολα θα βγάλει τον κόσμο από αυτή την ρουτίνα.

Το Ολυμπιακό στάδιο του Σίδνεϊ, το γήπεδο μπέιζμπολ, το κολυμβητήριο και το κλειστό που φιλοξένησε την γυμναστική και το μπάσκετ, 19 χρόνια μετά το τέλος των Αγώνων, όλα σε εξαιρετική κατάσταση!