Να μην χαθεί η χρονιά

Γράφει ο Γιάννης Νταφογιάννης


Αποφάσισα να γράψω αυτά τα λογία 3 ώρες μετά το τέλος του ματς συνειδητοποιημένος, σχετικά με το τι έχω δει.

Κακά τα ψέματα η πικρία και η απογοήτευση είναι τα συναισθήματα που κυριαρχούν, μετά από ένα τέτοιο αποτέλεσμα, σε ένα ματς που πιστεύεις πολύ στην νίκη. Δεν ξέρω, τι να σκεφτώ, ήταν θέμα πίστης; ήταν μπλακ άουτ; Δεν αναγνώριζα την ομάδα που έβλεπα δεν ήταν ο φετινός Ολυμπιακός αυτός. Πιο πολύ νομίζω ότι ήταν θέμα διαβάσματος και θέμα αποπροσανατολισμού όπως θα αναλύσω και πιο κάτω.

Να μην χαθεί η χρονιά

Το βασικό και με αυτό που θέλω να αρχίσω προτού, μιλήσουμε για το ματς είναι ένα. Κρατώντας στα χέρια μου το εισιτήριο με την Ντιναμο Κιέβου για την Πέμπτη, διάφορες σκέψεις περνούν από το μυαλό μου. Είναι κρίμα να χαθεί ο κόπος αυτού του εξαιρετικού κόουτς από ένα παιχνίδι στην Τούμπα (που κατά την γνώμη μου δεν έκρινε το πρωτάθλημα, είχε χαθεί πολύ πιο πίσω ο τίτλος) , είναι λάθος να αμαυρωθεί η πολύ καλή εικόνα που παρουσίαζε αυτή η ομάδα μέχρι σήμερα λόγω της εσωστρέφειας και της γκρίνιας μας. Καλώς η κακώς είμαι αγύριστο κεφάλι, και θα συνεχίσω να λέω ότι η ομάδα του Πορτογάλου, άσχετα με το σημερινό παίζει το καλύτερό ποδόσφαιρο στην Ελλάδα και είναι καλύτερη ομάδα από τον ΠΑΟΚ ποιοτικά. Με λίγα λογία αυτό που θέλω να πω είναι ότι κάνεις δεν είναι ευχαριστημένος με την σημερινή εμφάνιση. Όμως δεν ήρθε η καταστροφή εδώ, υπάρχει και συνεχεία. Υπάρχει πολύ σημαντικός ανήφορος για τον Ολυμπιακό που πρέπει να ανεβεί για να αποζημιώσει τον κόσμο του. για την στήριξη του φέτος. Οι ερυθρόλευκοι πρέπει να συνεχίσουν, έχουν Ευρώπη όπου πρέπει να κυνηγήσουν μια καλή πορεία, την 2η θέση στο πρωτάθλημα που οδηγεί στα προκριματικά του Τσαμπιονς Λιγκ, και το κύπελλο. Με αυτή την σειρά βάση σημασίας, πρέπει να κυνηγήσουν οι Πειραιώτες ότι τους έχει απομείνει, εδώ που φτάσαμε είναι μοναδική ευκαιρία τους,φέτος χωρίς να τους αποσπά τίποτα, πράγμα που δεν είχαν άλλες χρονιές, να θέσουν μοναδικό στόχο την Ευρώπη και να ψάξουν μια καλή πορεία,όπου φτάσουν κάλο θα είναι και για το ευρωπαϊκό τους κύρος, αλλά και για την χώρα μας που κακά τα ψέματα είναι οι μόνοι που κρατάνε την σημαία ψηλά. Η 2η θέση με σοβαρότητα στην συνεχεία και απλά με μια νίκη η μια ισοπαλία στο Καραΐσκάκη με την ΑΕΚ θεωρώ ότι είναι ένας στόχος που θα επιτευχθεί. Όμως φέτος αρκετά σημαντικό είναι και το κύπελλο, όταν έχεις πάρει πρωτάθλημα, το κύπελλο δεν σε νοιάζει τόσο, όμως κάλο είναι να τελειώνεις την χρονιά με ένα τίτλο. Προσωπικά θα στεναχωρηθώ αν τελειώσει την χρονιά αυτή η ομάδα άτιτλη, γιατί παίζει το καλύτερο και πιο ελκυστικό ποδόσφαιρο που βλέπουμε τα τελευταία 5 χρονιά τουλάχιστον στον Ολυμπιακό και έχει έναν εξαιρετικό προπονητή. Κατά προτίμηση θέλω τον ΠΑΟΚ στους ημιτελικούς, να δούμε εκεί σε δυο παιχνίδια κάποια πράγματα, προσωπικά πιστεύω και το δηλώνω 10 φορές να ξανάπαιζαν οι ερυθρόλευκοι με τον ΠΑΟΚ δεν θα έχαναν έγιναν λάθη που στοίχισαν, και έδωσαν το δικαίωμα σε διάφορους να μιλούν για την αξία τον δυο ομάδων.


Λάθος διάβασμα του κόουτς

Ο Μαρτίνς διάβασε λάθος το παιχνίδι σε αρκετά σημεία και έπαθε αυτό που παθαίνουν πολλοί προπονητές. Είναι εύκολο να κάνεις τον προφήτη μόλις έχει τελειώσει το παιχνίδι, όμως είναι πράγματα τα οποία δεν έχουν ειπωθεί από κανέναν και έχω την ανάγκη να τα πω, ίσως βλέπω λάθος το ποδόσφαιρο πάντως, θα παραθέσω τι είδα και από εκεί και πέρα είμαι στην κρίση σας. Αρχικά έχασε από έναν προπονητή που γνωρίζει στο 100% την ομάδα του και αυτό φαινόταν, σε θέματα ομοιογένειας, κινήσεών στο γήπεδο, άλλα και Ελληνικής πραγματικοτητας, αυτό δεν είναι κάτι για το οποίο φταίει ο κόουτς των ερυθρολεύκων. Σε μια ερώτηση στο Μαρτίνς σε ότι άφορα το σχέδιο του για το ντέρμπι θα σου πει ότι σχεδίασε τα πάντα βάση της ανάλυσης που έκανε. Και πράγματι δεν είναι παράλογο αυτό όσο και αν ακούγεται. Υποθέτω πως στην ανάλυση θα έδειξαν μέσα σε όσα έδειξαν, το παιχνίδι στο Καραΐσκάκη με τον ΠΑΟΚ, τα παιχνίδια του δικεφάλου με ΑΕΚ εντός και εκτός. Εδώ λοιπόν έχουμε την λειτουργιά του αποπροσανατολισμού, οι Θεσσαλονικείς στα παιχνίδια με τον Ολυμπιακό και την ΑΕΚ στην Τούμπα παρουσιαστηκαν να περιμένουν και στην ουσία να μην απειλούν κανένα από τους δυο αντιπάλους και άπλα να εκμεταλλεύονται τα λάθη τους βάζοντας γκολ, μάλιστα ο ΠΑΟΚ δεν έδειχνε και την διάθεση να επιτεθεί να πιάσει τον αντίπαλο από το λαιμό. Το παιχνίδι με την ΑΕΚ επίσης στο ΟΑΚΑ μάλιστα το πιο πρόσφατο ήταν επίσης μεγάλη παγίδα, οι ασπρόμαυροι έβαλαν ένα γκολ από στημένο, και πάνω που έχουν πιάσει τον ρυθμό του παιχνιδιού και προσπαθείς να καταλάβεις τι δυναμική έχουν , τσουπ τρώνε την κόκκινη και αρχίζει το ατελείωτο ταμπούρι. Με αυτή την λογική ο Μαρτίνς πίστευε ότι ο ΠΑΟΚ θα μπει περιμένοντας στο παιχνίδι, σου λέει θα βάλω τον Νατχο στα χαφ, θα έχω σωστή μεταβίβαση από την άμυνα στην επίθεση, θα απελευθερώσω τον Φορτούνη ε και αν φάω και καμιά φάση στο τρανζίσιον σημασία έχει να κάνω το γκολ πρώτος και να τους παγώσω. Έλα όμως που ο δικέφαλος είχε μπει με το μαχαίρι στα δόντια δεν άφηνε καμιά πρώτη μπάλα, και στο 3' με την εύνοια της κόντρας ο Βιερίνια ήταν αυτός που πάγωσε τους Πειραιώτες. Μετά ότι και να πεις είναι λίγο δεν υπάρχει θέμα ανάλυσης οι ερυθρόλευκοι έχασαν το μυαλό τους καμιά αλληλοκάλυψη του Λάζαρου στα μπακ, ο ΠΑΟΚ βρήκε ευκαιρία και μάζεψε τους χώρους στο κέντρο από την αρχή, δίχως να έχει το καθαρό μυαλό ο Ολυμπιακός να παίξει άπλα να περάσει της μπαλιές που πρέπει. Ο Νάτχο πελαγοδρομούσε και από εκεί που ήταν το κλειδί στο μυαλό του Μαρτινς έγινε το αγκάθι, δείχνοντας πως λείπουν τα τρεξίματα του Καμαρά ειδικά σε ένα παιχνίδι που τα μπακ του ήταν σε κακή μέρα και οι αλληλοβοήθειες του Γκιγιερμε δεν έφταναν. Η απουσία του Ομάρ ήταν αισθητή, ήταν αυτό που φοβόμουν από την αρχή άλλωστε. Στο δεύτερο ημίχρονο μπήκε ο Ζιλ Ντίας και ο Καμαρά, προσπάθησαν και οι δυο άλλα δεν άλλαξε κάτι, μόλις μπήκε και ο Χασάν ο Ολυμπιακός κατάφερε επιτελούς να μπει περιοχή, αν μη τι άλλο έδειξε ότι χρειαζόταν στο συγκεκριμένο ματς ένας καθαρός φορ, οι ερυθρόλευκοι έφαγαν τρίτο γκολ από λάθος του Γκερέρο που κρέμασε τον Σισέ, έβαλαν και το γκολ της τιμής και κάπου εκεί η σεμνή τελετή έλαβε τέλος. Η χειρότερη εμφάνιση φέτος του Ολυμπιακού έγινε στο πιο κρίσιμο παιχνίδι του, και για αυτό αξίζει τα εύσημα και ο αντίπαλος. Ο Λουτσέσκου μπορεί να είναι γραφικός άλλα είναι έξυπνος προπονητής, έπιασε κορόιδο τον Μαρτίνς, ο οποίος άλλα περίμενε και άλλα είδε. Η αποβολή στο παιχνίδι με την ΑΕΚ για τον Ρουμάνο τεχνικό ήταν βούτυρο στο ψωμί του, ο ίδιος ήξερε πως θα μπουν οι ερυθρόλευκοι, είχε πλήρη εικόνα τους αντιμετώπισε με το ίδιο όπλο, μόνο που είχε την ταχύτητα η οποία έκοβε στα δυο τον Ολυμπιακό στο τρανζίσιον, αλλά και το γρήγορο γκολ που χάλασε το μυαλό των Πειραιωτών. Ο Πέδρο Μαρτίνς ίσως αν είχε αγωνιστεί πιο συγκρατημένα περιμένοντας τον ΠΑΟΚ και χτυπώντας τον στην αντεπίθεση, να είχε αποπροσανατολίσει τον Λουτσέσκου, δεν το έκανε, επέλεξε να πάει με ανοιχτά φύλλα απέναντι σε έναν αντίπαλο που έκρυβε άσσο στο μανίκι, ρίσκαρε και το πλήρωσε.

Χωρις νικη σε ντερμπι απο 22/10/2017

Οι ερυθρόλευκοι έχουν να κερδίσουν σε ντέρμπι από το παιχνίδι με τον ΠΑΟΚ πέρσι στον Καραΐσκάκη στον πρώτο γύρο. Πολλοί λένε ότι το DNA του συλλόγου έχει αλλάξει, άλλοι λένε ότι φταίει που δεν έχει Έλληνες παίκτες η ομάδα(ο ΠΑΟΚ με έναν Έλληνα κέρδισε σήμερα). Η πραγματικότητα στα δικά μου μάτια και αυτό που παρατηρώ σε κάθε ντέρμπι πλέον, είναι ότι η πλειοψηφία των παικτών του Ολυμπιακοί πάει να κάνει το κάτι εξεζητημένο μόνιμα, δεν παίζει ο ένας για τον άλλο, παίζουν για την πάρτι τους, να γίνουν ήρωες, το ποδόσφαιρο δεν είναι έτσι εκτός και αν είσαι ο Τζιοβάνι και ο Ριβάλντο που είχαν την ικανότητα να το κάνουν. Οι ηρωισμοί πρέπει να περιοριστούν, ας γίνονται μόλις κλειδώνει ένα ματς όχι όταν η ομάδα χρειάζεται ώριμες κινήσεις. Για παράδειγμα έβλεπα τον Λάζαρο, έγινε εντελώς ανούσιος πέρα από ένα κάλο σουτ στο 2ο λεπτό μια καλή έμπνευση, μόλις έφαγε το γκολ ο Ολυμπιακός προσπαθούσε να τους περάσει όλους, έχανε την μπάλα σε υποσχόμενες επιθέσεις για τον Ολυμπιακό, ξεχνούσε τα αμυντικά του καθήκοντα έμενε μπροστά με μόνο σκοπό το γκολ, έκανε την δουλειά του Τοροσίδη πιο δύσκολη. Ο Πορτογάλος κόουτς τον άλλαξε πλευρές με τον Ποντένσε στο πρώτο ημίχρονο, και ο Έλληνας εξτρεμ έκανε την ζωή δύσκολη του Κούτρη, γιατί συνέχιζε τα ίδια. Στο ημίχρονο μπήκε ο Ζιλ Ντίας που έδειξε καλά στοιχεία. Αν δεν κόψει τον βεντετισμό και την μανία να αποδείξει πράγματα ο Λάζαρος βλέπω να χάνει τη θέση του ως βασικός στην ομάδα, αν δεν καταλάβει ότι προέχει η ομάδα και ότι αν πάει καλά το σύνολο θα πάει καλά και εκείνος ,τότε δεν θα είναι επιτυχημένο το πέρασμα του από τον Ολυμπιακό , πράγμα που θέλει και ο ίδιος, μην ξεχνάμε πως έχει 2 χρόνια συμβόλαιο ακόμα. Άλλωστε δεν έχει κάτι να αποδείξει , συνειδητοποιώντας το αυτό και με την αποβολή του άγχους όλα θα έρθουν,η πίεση ούτε τον ίδιο βοηθά αλλά ούτε και την ομάδα. Για να μην είμαι άδικος μόνο με τον Λάζαρο και ο Ποντένσε το παρακάνει ώρες ώρες.

Αυτό που θέλω να πω είναι ότι το DNA του Ολυμπιακού δεν άλλαξε. άπλα οι ομάδες που κερδίζουν τα ντέρμπι ήταν αποφασισμένες να δώσουν το 100% ο ένας για τον άλλο και δούλευαν σαν σύνολο. Είναι εύκολο να έχεις ομοιογένεια με τον Πανιώνιο και την Λάρισα. Το δύσκολο είναι στα ντέρμπι να θες άπλα να κερδίσεις και να προσπαθείς για αυτό υπολογίζοντας τους συμπαίκτες και το πως θα επιτευχθεί πιο εύκολα, όχι να θες απλά να ξεχωρίσεις μόνο για την πάρτι σου κάνοντας βεβιασμένες κινήσεις εις βάρος της ομάδος . Ο Ολυμπιακός φέτος είναι μια ομάδα ακόμα 6 μηνών ας ελπίσουμε ότι οι κρίσεις βεντετισμού θα πάψουν με τον καιρό.