Το παράδειγμα της UEFA και η… αργή «ποδοσφαιροποίηση» του μπάσκετ

Το ποδόσφαιρο ετοιμάζεται να μπει σε νέα εποχή από το 2021 με την σύσταση τρίτης ευρωπαϊκής διοργάνωσης κάτι που θα αυξήσει ραγδαία το ήδη επιτυχημένο μοντέλο της UEFA, τη στιγμή που Euroleague-NBA και FIBA κορυφώνουν την κόντρα τους «ασελγώντας» πάνω στο… πτώμα του μπάσκετ.


Η UEFA το ανακοίνωσε. Το ευρωπαϊκό ποδόσφαιρο μέσα στην επόμενη διετία θα αποκτήσει και τρίτο «παιδί». Μια κίνηση που μαρτυράει την δίψα των ομάδων για μεγαλύτερες διακρίσεις (αγωνιστικές και οικονομικές) αλλά και των αρμοδίων για περισσότερες… διαφημίσεις. Από την άλλη πλευρά η FIBA, βλέποντας όλα αυτά τα χρόνια το ποδόσφαιρο να μεγαλουργεί, επιχειρεί μεθοδικά να ενστερνιστεί την επιτυχία του «Βασιλιά των σπορ». Τα εμπόδια όμως που παρουσιάζονται μοιάζουν ανυπέρβλητα (μέχρι στιγμής τουλάχιστον). Από την μια το NBA που… κάνει ότι θέλει ως «δημιουργός», μη αφήνοντας μάλιστα τους καλαθοσφαιριστές του να «τιμήσουν» το εθνόσημο τους σε πολλές περιπτώσεις και στο ίδιο στρατόπεδο σύμμαχος η ευρωπαϊκή λίγκα της Euroleague που… πιστεύει στην «NBAκοποίηση».

Τα εθνικά πρωταθλήματα της Γηραιάς ηπείρου βρίσκονται σε παρακμή, η ψαλίδα των ομάδων που συμμετέχουν στην Euroleague ανοίγει συνεχώς από τις υπόλοιπες και οι εθνικές ομάδες αδυνατούν να παρουσιάσουν τα δυνατά τους χαρτιά στο γήπεδο. Οι wild cards διαδέχονται η μία την άλλη, οι επενδυτές αδιαφορούν καθώς μόνο… χάσιμο μπορούν να έχουν, οι ομάδες δεν έχουν κίνητρο και το μπάσκετ εκπέμπει S.O.S. Το μότο «Όλα κερδίζονται, τίποτα δεν χαρίζεται» δεν ηχεί καλά στα αυτιά των ανθρώπων που ζουν μέσα στους δύο φορείς που προαναφέρθηκαν. Το εκπληκτικό θέαμα στις κορυφαίες διοργανώσεις είναι αδιαμφισβήτητο αλλά… δεν είναι για όλους. Η παγκόσμια ομοσπονδία Μπάσκετ κατάλαβε πως μόνο μέσα από την «ποδοσφαιροποίηση» θα φτάσει ή τουλάχιστον θα επιχειρήσει να πλησιάσει το αντίπαλο δέος. Επανέφερε τα προκριματικά σε εθνικό επίπεδο, κάνοντας ήδη «απόσβεση» την ιδέα της καθώς η πρωταθλήτρια Ευρώπης Σλοβενία έμεινε εκτός ενώ κινδυνεύουν και άλλα μεγαθήρια (Κροατία). Αναπροσάρμοσε το καλεντάρι… ποδοσφαιρικά (32 ομάδες στο world cup και διοργανώσεις κάθε 4 χρόνια). Δημιούργησε το μπασκετικό Champions League, στα πρότυπα του «κανονικού» που ήδη διαπρέπουμε ως χώρα, δίνοντας νόημα στα εθνικά πρωταθλήματα αφού μόνο με το καλό πλασάρισμά τους στις εγχώριες υποχρεώσεις, οι ομάδες κερδίζουν μια θέση στην διοργάνωση (εκτός ελάχιστων εξαιρέσεων που επίσης πρέπει να εξαλειφθούν). Με λίγα λόγια έκανε αυτό που χρειαζόταν για να βάλει στο παιχνίδι και τους… ξεχασμένους λαούς του μπάσκετ και να φέρει την ανάπτυξη!

Κάτι που έχει πετύχει στο μέγιστο βαθμό η «διοίκηση» του ποδοσφαίρου δείχνοντας με τις τελευταίες κινήσεις πως δεν έχει «χορτάσει». Τα ποσά που εισπράττει το άθλημα είναι ιλιγγιώδη. Το champions league και το Europa league έχουν δισεκατομμύρια οπαδούς σε όλο τον πλανήτη και οι ομάδες δηλώνουν ευχαριστημένες από το μοντέλο. Ίσως οι «μεγαλύτεροι» να ήθελαν μια τόνωση της ανταγωνιστικότητας αλλά συμβαίνουν αυτά. 26 από τις 55 χώρες μέλη της UEFA έχουν εγγυημένη θέση σε ομίλους ευρωπαϊκής διοργάνωσης και από την επόμενη διετία που θα μπει στην ζωή μας το Europa League 2 ο αριθμός θα αυξηθεί στις 34. Το Euro διευρύνθηκε στο πρόσφατο παρελθόν, γνωρίζοντας έτσι ωραίες ποδοσφαιρικές ιστορίες όπως της Βόρειας Ιρλανδίας, της Ισλανδίας και της Ουαλίας που δεν είχαμε την δυνατότητα στο παρελθόν λόγω των περιορισμένων θέσεων και το Μουντιάλ ετοιμάζεται να ρίξει «δίχτυα» και σε άλλες πολιτείες αφού οι συμμετέχουσες ομάδες θα αυξηθούν σε 48 από 32. Όλο αυτό φυσικά μεταφράζεται σε κίνητρο και χρήμα, ικανοποιώντας άπαντες και παρουσιάζοντας στο κοινό ένα υγιές προϊόν. Όταν το εμείς υπερισχύσει του εγώ στον χώρο του μπάσκετ (κυρίως από NBA και Euroleague) και αντιληφθούν τι εστί αθλητισμός και τι αντιπροσωπεύει, τότε σίγουρα το άθλημα θα γνωρίσει τη δική του Λέστερ και τη δική του Εθνική Ελλάδας!