Όντως δεν αποδόθηκε δικαιοσύνη

Δύο μέρες αργότερα, νομίζω πως είναι η κατάλληλη στιγμή να μιλήσει κανείς για το ντέρμπι της προηγούμενης αγωνιστικής.
Ο λόγος για το Άρης-Παναθηναϊκός. Για να είμαι ειλικρινής, χρειάστηκε να ξαναδώ τον αγώνα για να εκφέρω άποψη καθώς όταν τον παρακολουθείς μέσα από το γήπεδο, παρασύρεσαι. Και το πόρισμα είναι το εξής. Ο προπονητής του Άρη είχε δίκιο όμως για άλλους λόγους. Πριν βγουν βιαστικά συμπεράσματα, παρακαλώ να διαβάσετε όλο το άρθρο.

Ας αναλύσουμε πρώτα μερικά κομμάτια του αγώνα. Γίνεται η σέντρα και στο 4ο λεπτό η πρώτη φάση του παιχνιδιού ανήκει στον Παναθηναϊκό. Αυτό δείχνει πως οι "πράσινοι" δεν πήγαν στην Θεσσαλονίκη για να κλειστούν πίσω και να πάρουν την ισοπαλία. Φάνηκε πως πήγαν να παίξουν στα ίσια. Στο 8ο λεπτό ο Insua ανατρέπει τον Bruno Gama και ο κ. Τζοβάρας υποδεικνύει ορθά πως είναι πέναλντι. Την εκτέλεση αναλαμβάνει ο ίδιος παίκτης και ο Διούδης (στην πρώτη του εμφάνιση μετά τον σοβαρό του τραυματισμό απέναντι στον Ολυμπιακό) αποκρούει. Το πράγμα στράβωσε λίγα λεπτά αργότερα. Ο κ. Τζοβάρας ανακαλύπτει πέναλντι ενώ η μπάλα βρήκε καθαρά στον μηρό του Johansson. Την εκτέλεση ανέλαβε ο Younes και με όμορφο πλασέ νίκησε τον Διούδη. Κάπου εκεί ο Δώνης άρχισε να εκνευρίζεται, κάτι που συμβαίνει για πρώτη φορά από την αρχή της σεζόν, καθώς φημίζεται για την ηρεμία που τον διακατέχει. Τα προβλήματα για τους "πράσινους" δεν τελείωσαν εκεί. Πέντε λεπτά αργότερα ο Johansson νιώθει ενόχληση και γίνεται η πρώτη αλλαγή για τους πράσινους. Το υπόλοιπο παιχνίδι κύλησε ομαλά, με τον Άρη να υπερισχύει στις φάσεις ( 2 φορές μάλιστα άγγιξε το 2-0). Αξιοσημείωτο είναι πως όλοι οι διαιτητές έκαναν τα στραβά μάτια στο βρώμικο ξύλο που έπαιζαν οι παίκτες του Άρη με τον Macheda. Και φτάνουμε στο 92. Ο Γιάννης Μπουζούκης τσιμπάει την μπάλα πριν τον Σιώπη και εκείνος (ελαφρώς μεν) τον βρίσκει στο πίσω πόδι. Βάσει κανονισμού αυτό είναι πέναλντι. Απλά και καθαρά. Ο ίδιος ο Σιώπης δεν διαμαρτυρήθηκε για την απόφαση του διαιτητή, κάτι που λέει πολλά (ο νοών νοείτω). Την εκτέλεση αναλαμβάνει ο Χατζηγιοβάννης και περίσσιο θάρρος (και θράσος) εκτελεί το πέναλτι αλά Πανένκα. 

Τελειώνει ο αγώνας και έρχονται οι καθιερωμένες δηλώσεις των προπονητών. Ο Γιώργος Δώνης εμφανίστηκε ευχαριστημένος, καθώς όπως είπε η ομάδα του πάλεψε μέχρι την λήξη παρά τις αντίξοες συνθήκες. Από την άλλη ο κ. Παντελίδης δήλωσε πως δεν αποδόθηκε δικαιοσύνη. Αυτό είναι κάτι που θα έπρεπε να το πει ο προπονητής του Παναθηναϊκού, καθώς βρέθηκε πίσω στο σκορ από τεράστιο λάθος του διαιτητή. Όμως όπως φαίνεται κάποιος έχει απωθημένα. Όταν ήταν προπονητής στον Αστέρα Τρίπολης, ο Παναθηναϊκός σκόραρε με πέναλντι στο τέλος (το πέναλντι ήταν καθαρό, για να προλάβω μερικούς). Η κοινή λογική λέει πως όταν έχεις προηγηθεί με τέτοιο τρόπο δεν δικαιούσαι να μιλάς για δικαιοσύνη. Αν θέλει να βλέπει την μία μεριά του νομίσματος δεν υπάρχει κανένα πρόβλημα. Αυτό όμως δεν είναι στάση επαγγελματία, για να μην πω πως δεν είναι στάση λογικού ανθρώπου.

Εν κατακλείδι, οι διαιτητές δυστυχώς επηρέασαν κατά πολύ το παιχνίδι. Όμως αυτά συμβαίνουν σε μια σεζόν και ειδικά όταν γίνεται πρωταθλητισμός. Το λάθος είναι αλλού. Το να προσπαθείς με δηλώσεις να γίνεις αρεστός στον λαό μιας ομάδας δείχνει άνθρωπο που δεν έχει εμπιστοσύνη στην ομάδα του και κυρίως στον εαυτό του. Μεγάλο λάθος να δυναμιτίζεις καταστάσεις λέγοντας αυτά που θέλει να ακούσει ο κόσμος της ομάδας σου.