ΑΝΑLYSIS: Αυτή τη φορά βγήκε να πολεμήσει!

 Μετά το παιχνίδι με τον Ολυμπιακό, όπου είχα ξαναγράψει για την εικόνα της ομάδας, είχα εξαντλήσει την αυστηρότητά μου και είχα σταθεί ιδιαίτερα στη Soft εικόνα του Παναθηναικού μέχρι τώρα στη σεζόν. Σήμερα ήταν το πρώτο δείγμα από την ομάδα, που...με γέμισε με αισιοδοξία.


 Στα μέχρι τώρα παιχνίδια λοιπόν, δεν ενοχλούσαν τα αποτελέσματα. Άλλωστε ο Παναθηναικός, είχε πάρει παιχνίδια και στην κακή του μέρα, όπως με Μπουντούτσνοστ, Μακάμπι και εν μέρει με τον Ολυμπιακό. Ενοχλούσε η αγωνιστική προσέγγιση από τον Πασκουάλ και τους παίκτες του, τα τρομερά -για τα δεδομένα ελληνικής ομάδας- νεκρά διαστήματα στην άμυνα, η εκνευριστική ολιγωρία στο ριμπάουντ, το κακό ποιοτικά μπάσκετ στην επίθεση. Βέβαια, αυτά τα τρία είναι αλληλένδετα μεταξύ τους σε πολύ μεγάλο βαθμό. Γιατί για να βρεις ρυθμό στην επίθεση, επιβάλλεται να βρεις πόντους στο transition, το οποίο προκύπτει από την καλή σου άμυνα και το εύκολο ριμπάουντ. Η Soft αντιμετώπιση, για την οποία τόσο λόγο έκανα την Κυριακή, έχει να κάνει με τη διάθεση που δείχνουν οι παίκτες του Παναθηναικού ( ή μάλλον οι περισσότεροι εξ αυτών) σε δύο πολύ σημαντικά σκέλη του παρκέ. Στην άμυνα και στο ριμπάουντ. Με την Εφές ήταν το αποκορύφωμα, βλέποντας παίκτες να ακροβατούν στα όρια της αδιαφορίας, κάνοντας μας να μην πιστέψουμε ούτε σε ένα σημείο του παιχνιδιού, ότι ο Παναθηναικός μπορεί να κερδίσει. Και όλοι γνωρίζουμε ότι, ειδικά για να βάλεις το κορμί στη...φωτιά, για να παίξεις σκληρά στην άμυνα, για να ωθήσεις τον αντίπαλο σε αβίαστα λάθη και τραβηγμένες επιλογές, δεν χρειάζεται τόσο το ταλέντο, όσο το πάθος και η διάθεση. Οι ''πράσινοι'' λοιπόν ενδεικτικά στα 7 ματς της Ευρωλίγκας έως τώρα, είχαν οριακά περισσότερα ριμπάουντ στις αναμετρήσεις με Ολυμπιακό και Γκραν Κανάρια, είχαν οριακά λιγότερα με τη Μπάγερν, και είχαν χάσει κατά κράτος τα ''σκουπίδια'' στα υπόλοιπα παιχνίδια. Εδώ λοιπόν, κολλάει και το έλλειμμα ενέργειας που είχα επισημάνει.

 Όλα αυτά, σήμερα τα ξεχάσαμε! Διότι στο παρκέ του ΟΑΚΑ, εμφανίστηκε ένας Παναθηναικός που ήξερες πως εύκολα ή δύσκολα θα κερδίσει. Όχι επειδή του πήγαν όλα ρόδινα, αλλά επειδή έβλεπες κάθε παίκτη με πράσινη φανέλα να ''σκίζεται'' για κάθε μπάλα, για κάθε διεκδίκηση, για κάθε κατοχή, για κάθε άμυνα. Ο Παναθηναικός, με τον Καλάθη να πετυχαίνει μόλις ένα καλάθι εντός πεδιάς, έβγαλε απίστευτη ενέργεια στο παρκέ, κυνήγησε τους γκαρντ της Μπαρτσελόνα σε όλα τα μήκη και τα πλάτη του πάρκε, κέρδισε κατά κράτος ομαδικά και ατομικά τους ''Μπλαουγκράνα'' και μάλλον η διαφορά των 6 πόντων τον αδικεί. Και τον αδικεί, διότι πέραν της περιστασιακής ζημιάς που του έκανε ο Σεραφέν με σωστές και στοχευμένες επιθέσεις και ο Κούριτς με ''τρελά'' σουτ πάνω σε άμυνα, οι προσαρμογές πάνω σε όλα τα ατού των Καταλανών ήταν σεμιναριακές. Όπως σεμιναριακός ήταν και ο τρόπος που ο Ντεσόν Τόμας έστειλε το δικό του μήνυμα στη μονομαχία με τον πρώην ''πράσινο'' Κρις Σίνγκλετον, ο οποίος χειρότερη επιστροφή στο ΟΑΚΑ δε θα μπορούσε να φανταστεί ( 4 πόντοι με 0 στα 8 σουτ εντός πεδιάς και μόλις 2 ριμπάουντ), την ώρα που ο νυν φόργουορντ του ''τριφυλλιού'' ήταν πρώτος σκόρερ της ομάδας του Τσάβι Πακουάλ με 14 πόντους.

- Η αλήθεια είναι πως για τον Μήτογλου, θα μπορούσα κάλλιστα να γράψω ξεχωριστό άρθρο σήμερα. Έχω τονίσει και σε άλλο άρθρο πως είναι το...πουλέν μου για φέτος. Τρομερή εξέλιξη, τρομερή προσήλωση στο ρόλο του και πλέον αρχίζει και αποκτά μεγάλη αυτοπεποίθηση, μιας και του βγαίνουν κάποια παιχνίδια. Τον θεωρώ εσωτερική μεταγραφή και βασικό γρανάζι πλέον στο rotation του Πασκουάλ, το γνωρίζει και ο ίδιος άλλωστε.

- Είχα επισημάνει την Κυριακή την αδυναμία της γραμμής των σέντερ φέτος και τη μη λειτουργικότητα, ωστόσο σήμερα ο Λάσμε με διέψευσε ευχάριστα κάνοντας... παιχνιδάρα από τα παλιά. Ελπίζω να συνεχίσει έτσι, όπως ελπίζω να με αναγκάσει και ο Γκιστ σε...κωλοτούμπα, ο οποίος προς το παρόν παίζει λες και έχει πετάξει λευκή πετσέτα!

- Αφήνω εδώ κάτι τελευταίο. Καλάθης στο κακό του βράδυ 12 ασίστ. 12 ασίστ είχε ολόκληρη η Μπαρτσελόνα ( των Ρίμπας, Ερτέλ, Πάνγκος κλπ.). Τα συμπεράσματα δικά σας... Ραντεβού μετά τη Μπασκόνια!