ANALYSIS: Τον Ολυμπιακό τον καθάρισε, η κακή εικόνα παραμένει...

Γράφει ο Αντώνης Παναγόπουλος.

 Μετά την βαριά ήττα στην Κωνσταντινούπολη επέλεξα να μην γράψω κάτι για την κακή εικόνα που δείχνουν οι ''πράσινοι'' μέχρι τώρα. Όχι γιατί είδα κάτι θετικό από την ομάδα του Τσάβι Πασκουάλ στο ''Αμπντί Ιπεκτσί'', ωστόσο δε θα ήθελα και να στιγματιστώ, πως αποθεώνω στις νίκες και ''κράζω'' στις ήττες την ομάδα. Τώρα λοιπόν που η νίκη επί του Ολυμπιακού ηρέμησε τα πνεύματα στο πράσινο στρατόπεδο, καθώς και στις τάξεις των φιλάθλων, αντί να αναφερθώ στις ''πελατειακές'' σχέσεις ( συγχωρήστε μου την έκφραση), που αποκτούν από νωρίς φέτος οι ''πράσινοι'' έναντι των ''κόκκινων'', και ο Πασκουάλ έναντι του Μπλατ, που τον έχει νικήσει εννιά φορές σε δέκα αγώνες, θέλω να ξεφύγω λίγο από πανηγυρικά και διθυραμβικά σχόλια.
  Ο Παναθηναικός λοιπόν κέρδισε τον Ολυμπιακό γιατί απλούστατα ο Πασκουάλ, που χθες συμπλήρωνε 20 ντέρμπι ''αιωνίων'' σε διάστημα 2 ετών, γνωρίζει πολύ καλά πλέον τους ''ερυθρόλευκους'' και ξέρει να τους κερδίζει κατά κράτος. Όχι με τα βασικά του όπλα μάλιστα, αλλά βγάζοντας συνεχώς καινούριους πρωταγωνιστές. Τους έχει κερδίσει με Γκάμπριελ, με Λεκαβίτσιους, με Ρίβερς, με Τζέιμς, με Λοτζέσκι, χθες ήταν η ώρα του Παππά, την επόμενη φορά θα είναι κάποιος άλλος. Δύο χρόνια στην ομάδα, ο Καταλανός έχει μάθει να προσαρμόζεται και να ''καταστρέφει'' το παιχνίδι του Σπανούλη, του Μιλουτίνοφ, του Παπανικολάου, του Μάντζαρη, ακόμα και του Πρίντεζη κάποιες φορές. Με τους βασικούς του...πυλώνες να μη μπορούν να δώσουν τα μέγιστα, ο Ολυμπιακός περιμένει έξτρα βοήθειες από τους ξένους. Μόνο που οι φετινοί ξένοι του Μπλατ - προς το παρόν τουλάχιστον-, δεν δείχνουν σταθεροί. Ο Τίμα ήταν καλός στην Ευρώπη, ο ΛεΝτέι ήταν πολύ καλός χθες, αλλά με τον Γκος να μοιάζει φοβισμένος και ανέτοιμος για τέτοια ντέρμπι, τον Στρέλνιεκς να μην πατάει καλά, τον Τουπάν εκτός και τον Βεζένκοφ να κάνει απλώς...βόλτα στο παρκέ. τα κουκιά δεν έβγαιναν για τον Μπλατ. Με ίδια συνταγή καθάρισε και πέρυσι τους τελικούς ο Πασκουάλ, βγάζοντας διαρκώς πρωταγωνιστές απέναντι στον Σφαιρόπουλο, την ώρα που για τον Ολυμπιακό οι μόνοι που στέκονταν σε διάρκεια ήταν ο Στρέλνιεκς και λίγο ο Μακ Λιν.
  Συμφωνούμε λοιπόν, πως ο Πασκουάλ κάνει ιδανικό κοουτσάρισμα για να κερδίζει τον Ολυμπιακό. Αυτό δεν το αμφισβήτησε ποτέ κανένας. Κι αν θέλετε, τα ''αιώνια'' ντέρμπι, είναι ίσως ο μοναδικός παράγοντας που κανένας δεν μπορεί να έχει παράπονο από τον προπονητή του ''τριφυλλιού'', γιατί τα χειρίζεται άψογα. Αλήθεια όμως, με το μπάσκετ που παίζει ο Παναθηναικός, τι θα γίνει; Χθες είδαμε μια ομάδα, η οποία μέχρι να μπει ο Παππάς και να τους ''ανακατέψει'' λίγο, είχε σπάσει τα στεφάνια, έπαιζε άναρχα και χωρίς πλάνο στην επίθεση, ενώ και αμυντικά ήταν ''soft'', και αν ο Ολυμπιακός ήταν στοιχειωδώς πιο εύστοχος θα είχε πάρει πολύ μεγαλύτερες διαφορές στο πρώτο μέρος. Αυτή την άναρχη και κακή εικόνα δεν τη συναντάμε πρώτη φορά, και αυτό ακριβώς είναι που μας ανησυχεί. Με την Εφές ( η οποία ήταν στο χειρότερο βράδυ της σε θέμα ευστοχίας) οι ''πράσινοι'' έφαγαν 16 πόντους στο κεφάλι, χωρίς μάλιστα να μπουν σε κανένα σημείο στο ματς. Τα ίδια και απέναντι στη Μπουντούτσνοστ, η οποία χωρίς να είναι καλή επιθετικά παραλίγο να κερδίσει τον Παναθηναικό, τα ίδια και κόντρα στη Ζαλγκίρις, η οποία ήταν κλάσεις ανώτερη σε θέμα ενέργειας και λειτουργικότητας του rotation μέσα στο ΟΑΚΑ και νίκησε πέρα για πέρα δίκαια.
 Οι εξηγήσεις και γι'αυτό το ζήτημα είναι ξεκάθαρες. Οι ''πράσινοι'', που είναι μια ομάδα που βασίζεται περισσότερο στα ατομικά στοιχεία του κάθε παίκτη, δεν βγάζει δηλαδή τόσες συνεργασίες πέραν του Καλάθη βέβαια, επέλεξαν το καλοκαίρι να μην ανανεώσουν τον Τζέιμς και να αποκτήσουν τον Λάνγκφορντ. Το θέμα με τον 35χρονο γκαρντ δεν είναι μόνο η ηλικία. Ο Λάνγκφορντ είναι παίκτης- σκόρερ, ο οποίος έχει έφεση στο να σουτάρει περισσότερο, θέλει τη βοήθεια και της ομάδας, θέλει να δουλέψουν οι υπόλοιποι για να βρει το χώρο που χρειάζεται εκτελέσει και να βρει ρυθμό, κάτι που δε λειτουργεί μέχρι ώρας και ο Λάνγκφορντ δεν έχει δείξει τόσο θετικά στοιχεία μέχρι τώρα. Η διαφορά με τον Μάικ Τζέιμς είναι πως ο πρώην γκαρντ του Παναθηναικού και νυν της Μιλάνο, είναι πιο γρήγορος και αθλητικός και διεισδυτικός, και είχε τον τρόπο να ''διεμβολίζει'' τις άμυνες, και να αλλάζει το ρυθμό, ακόμα και όταν οι υπόλοιποι είναι σε κακή βραδιά. Όσο για τα σέντερ, κάνει ''μπαμ'' πως οι ''πράσινοι'' χρειάζονται αθλητικό σέντερ. Ο Λάσμε και ο Γκιστ ΗΤΑΝ αθλητικοί σέντερ, τώρα γέρασαν και οι δύο και δεν γίνεται να κάνουν αυτά που έκαναν πριν 3-4 χρόνια. Και το γεγονός ότι ο Γκιστ ακόμα μπορεί να πηδήξει ψηλά σε μια πάσα του Καλάθη και μπορεί να βγάλει μια εντυπωσιακή φάση, αυτό δε σημαίνει σε καμία των περιπτώσεων, πως μπορεί να βγάζει ενέργεια σε όλο το παιχνίδι. Και επειδή αλλάζουν οι εποχές, αυτό το δίδυμο κάποτε μπορεί να ήταν...φόβητρο, τώρα μπορεί να χαρακτηριστεί και μη λειτουργικό!
Αυτά προς το παρόν, θα δούμε τι μας επιφυλάσσει το μέλλον. Τα λέμε μετά τη Μπαρτσελόνα...