H εικόνα-βάλσαμο και η...μαγκιά του Δώνη

Στο ποδόσφαιρο δύο πράγματα είναι αυτά που πραγματικά έχουν αξία. Το ένα αναμφισβήτητα είναι οι διακρίσεις, οι τίτλοι, τα πρωταθλήματα, τα κύπελλα, οι πορείες.


Γράφει ο Αντώνης Παναγόπουλος

Το άλλο έχει να κάνει με αυτά που πρεσβεύει μια ομάδα, ο αγωνιστικός της χαρακτήρας, η υγεία που βγάζει στο παιχνίδι της, η εικόνα που περνάει στο φίλαθλο κοινό. Αν λοιπόν θεωρήσουμε ότι ο Παναθηναικός λόγω της τραγικής οικονομικής κατάστασης που βρίσκεται δε μπορεί πολύ σύντομο να είναι πρωταγωνιστής ως προς το πρώτο σκέλος, η εικόνα που παρουσιάζει η ομάδα του Γιώργου Δώνη είναι...βάλσαμο για κάθε οπαδό του ''τριφυλλιού''. Ανεξάρτητα από τα διοικητικά κακώς κείμενα, τα πιτσιρίκια των ''πρασίνων'' βγάζουν απίστευτο τσαγανό στον αγωνιστικό χώρο και από τις αντιδράσεις τους φαίνεται ότι έχουν καταλάβει τι πρεσβεύει η φανέλα που φοράνε. Όταν βλέπεις 20χρονα παιδιά να παλεύουν μαζί, να δίνουν την ψυχή τους, να αγκαλιάζονται όλοι μαζί σαν γροθιά στα γκολ, να κλαίνε από τη φόρτιση και την ένταση που βγαίνει μετά τα ματς, είναι κάτι το μοναδικό! Είναι προτιμότερο να βλέπεις τον Χατζηγιοβάννη και τον Μπουζούκη, παιδιά βγαλμένα από τα σπλάχνα των ακαδημιών να παίζουν κάθε ματς σαν να είναι τελικός, παρά ξένους άχαρους μισθοφόρους, οι οποίοι περιμένουν δύο ντέρμπι για να παίξουν, άντε και καμια Ευρώπη. Δε λέω ότι όλοι ήταν έτσι, αλλά ήταν μπόλικοι αυτή τη δεκαετία που ανήκουν σε αυτή την κατηγορία.

Τα εύσημα και στον κόουτς

Όταν σου ανατείθεται να δουλέψεις μια ομάδα χωρίς αδειοδότηση, χωρίς τη δυνατότητα για μεταγραφές, με τον κορμό των καλών παικτών να έχει αποχωρήσει, είναι παρα πολύ δύσκολο να την έχεις σε καλό επίπεδο από την αρχή. Αυτό είναι το πρώτο πράγμα που πιστώνεται στον έμπειρο Έλληνα τεχνικό. Το δεύτερο έχει να κάνει με το χθεσινό κοουτσάρισμα απέναντι στη Λαμία. Με το ματς να...στραβώνει στο 1-1 ο Δώνης ρίσκαρε και δικαιώθηκε! Έκλεισε τις αλλαγές του στο 55', χωρίς να ενδιαφερθεί για κριτικές σε περίπτωση αρνητικού αποτελέσματος. Η μια αλλαγή αναγκαστική στην ανάπαυλα, με τον Γιόχανσον αντί του Κουλιμπαλί, οι άλλες δύο απόλυτα στοχευμένες. Ο Καμπετσής δηλαδή στη θέση του Στάικου και ο φρέσκος Εμανουηλίδης στη θέση του Μουνιέ, ο οποίος δεν ήταν σε καλή μέρα χθες. ''Πάμε παιχταρά μου'' , μια στοργική αγκαλιά για εμψύχωση και ο Δώνης έριξε τον 17χρονο στο ματς. 13 λεπτά αργότερα η δικαίωση! Ο Εμανουηλίδης ολοκληρώνει την υπέροχη προσπάθεια των υπολοίπων με εξαιρετικό πλασέ, ξεσπάει και τρέχει να αγκαλιάσει τον προπονητή του, ο οποίος λίγο νωρίτερα του έδωσε...φτερά να απογειωθεί. Όταν είσαι 17 χρονών η ψυχολογία μπορεί να σε απογειώσει, μπορεί και να κάψει καριέρες. Αυτό το παιδί δεν θα καεί αν συνεχίσει έτσι...Και αν ο Δώνης συνεχίσει να τον προσεγγίζει έτσι. Τα υπόλοιπα είναι απλά ιστορία...Και ο Γιώργος Δώνης είναι δημιουργος της ομάδας-οικογένειας που έχουμε δει ως τώρα...