Μονόδρομος η νίκη...

Μετά τα γεγονότα στη Monza, δηλαδή το 1-2 που κρατούσαν οι πιλότοι της Ferrari το Σάββατο και..μετατράπηκε σε νίκη του Hamilton, το Grand Prix της Σιγκαπούρης που ακολουθεί την επόμενη εβδομάδα είναι το πλέον καθοριστικό για τη Ferrari και την έκβαση του πρωταθλήματος της Formula 1.

Στην πίστα της Σιγκαπούρης, τη Marina Bay, τα τελευταία χρόνια η Ferrari υπερέχει της Mercedes, ενώ αυτός που κατακτά την pole έχει μεγάλο προβάδισμα και για την νίκη αφού το προσπέρασμα είναι πολύ δύσκολο. Έτσι, το 2015 ο Vettel πανηγύρισε μια μεγαλειώδη εμφάνιση με pole position και νίκη, που ήταν η τρίτη (και τελευταία)εκείνη τη χρονιά. Το 2016 οι κόκκινοι ήταν αρκετά πίσω σε απόδοση ώστε να διεκδικήσουν την pole position, και πέρυσι που η Ferrari διεκδίκησε τον τίτλο, εδώ ήταν και πάλι το σημείο καμπή, όταν ο Γερμανός ενώ ήταν poleman, έγινε... σάντουιτς στην εκκίνηση με τον team mate του και τον Max Verstappen. Από εκεί και έπειτα ο κατήφορος για την Scuderia ήταν ασταμάτητος, με μηχανικά προβλήματα να εμφανίζονται στα πιο ακατάλληλα σημεία για τη Ferrari.

Φέτος και πάλι, λόγω της ιδιομορφίας της πίστας, που και αυτή σαν χάραξη είναι τουλάχιστον πιο μακριά από τη Mercedes W09, παρά της SF71H της Ferrari λόγω μεταξόνιου, οι κόκκινοι πρέπει να πάρουν αν όχι τη νίκη(καθ ότι υπάρχει και η Red Bull που παίζει δυνατά στις “κλειστές” πίστες) τουλάχιστον όσο πιο πολλούς βαθμούς γίνεται από τη Mercedes και ειδικότερα από τον Lewis Hamilton που βρίσκεται πρώτος με διαφορά 30 βαθμών από τον Vettel.

Με τη Ferrari να περνάει την δεύτερη μεγαλύτερη περίοδο ξηρασίας από πλευράς τίτλων, με το 2008 να βρίσκουμε το τελευταίο πρωτάθλημα κατασκευαστών της ένδοξης Ιταλικής ομάδας, ο Ιταλικός τύπος ήδη πιέζει αφόρητα τις πλάτες του Vettel που φέτος έχει κάνει όσα λάθη δεν έκανε τα τελευταία πέντε χρόνια. Μήπως γιατί φέτος η ομάδα του προσφέρει το ταχύτερο μονοθέσιο; Το μόνο σίγουρο είναι οι ευκαιρίες που έχει ο Seb θα τελειώσουν. Θα πρέπει να διαχειριστεί το γεγονός ότι είναι φαβορί και η Ferrari να δείξει ομοιογένεια ανάλογη της Mercedes που την προηγούμενη Κυριακή της χάλασε το πάρτι. Και ας μην άρεσε σε πολλούς αυτό που έκανε ο Bottas, πολλοί άλλοι στη θέση του Wolff θα έκαναν το ίδιο με τους πιλότους τους.

Από την άλλη η Ferrari αφήνει να βγαίνουν σενάρια παραμονής ή όχι του Raikkonen την ημέρα του αγώνα στη Monza. Αν αυτό δεν ταράζει την ισορροπία στην Ιταλική ομάδα τότε τι άλλο; Ο Arrivabene θα έπρεπε ήδη να έχει ξεκαθαρίσει το τοπίο πριν μπούμε σε αυτό το διάστημα όπου όλα μετράνε πια.

Όλη στην Ιταλία φέτος περιμένουν τον τίτλο, και αυτό γιατί η ίδια η ομάδα δούλεψε και παρουσίασε ένα μονοθέσιο ικανό για το πρωτάθλημα. Αυτό μεταφέρει αυτόματα την πίεση και το βάρος στα χέρια του Vettel που πρέπει να κατακτά τις νίκες. Και μη γελιόμαστε, ίσως να μην είναι το βάρος που(δεν) είχε ο Alonso αφού πήγε μετά από τρία χρόνια από την κατάκτηση του τελευταίου πρωταθλήματος, αλλά να είναι λίγο μικρότερο από αυτό που κουβαλούσε ο Schumacher με 21 ολόκληρα χρόνια τότε αποχής από τους τίτλους. Ο Michael τότε-το 1999-τυχερός στην ατυχία του είχε το σπάσιμο στο πόδι αναβάλλοντας την προσπάθεια για την επόμενη χρόνια. Εκείνη τη χρονιά ήταν η μόνη που επί ημερών Schumi, η Ferrari εμφανίζονταν φαβορί. Θα έπρεπε να αποδείξει ότι θα άντεχε,(ναι ακόμη και αυτός, εδώ μιλάμε για τους τιφόζι) αφού προηγουμένως το 98’ στο Spa ο Michael έπεσε πάνω στον Coulthard τη στιγμή που του ριχνε γύρο, μοιραίο αλλά την πήρε την...άφεση. Έτσι ήρθε το καθοριστικό  2000 και η γνωστή συνέχεια που έκανε το δίδυμο Ferrari-Schumacher επιτυχημένο.

Έτσι και τώρα ο Vettel πρέπει να περάσει από συμπληγάδες και να αντέξει το βάρος αν θέλει να γευτεί την επιτυχία με την ιστορικότερη ομάδα του grid, αρχής γενομένης από τον επόμενο αγώνα. Αλλιώς αντί για τις καμπάνες που χτυπάνε στο Μαρανέλο μετά από κάθε νίκη, θα χτυπάνε τα καμπανάκια φυγής για τον τετράκις πρωταθλητή...