O Γκιστ είναι ντεφορμέ, ο Τσάβι τον εκθέτει

 Ο Αντώνης Παναγόπουλος αναλύει την εικόνα του Τζέιμς Γκιστ που προβληματίζει, το μεγάλο πρόβλημα του Παναθηναικού στη θέση ''5'' και τις πολύ σοβαρές ευθύνες που έχει ο Τσάβι 
Πασκουάλ...

 Παρακολουθώντας μέσα από το Ολυμπιακό Στάδιο την αναμέτρηση του Παναθηναικού με τη Φενερμπαχτσέ, δεν είναι καθόλου υπερβολή αν πω ότι με έπιασε θλίψη βλέποντας τον Τζέιμς Γκιστ να έχει μια τόσο απαράδεκτη εικόνα. Ο Αμερικανός διανύει περίοδο παρατεταμένου ντεφορμαρίσματος (εκτός του ματς με Χίμκι), έχει σοβαρό πρόβλημα στην αντιμετώπιση του πικ εν ρολ των αντιπάλων, δυσκολεύεται να μαρκάρει οποιονδήποτε αντίπαλο στην Ευρώπη, είτε είναι ψηλός είτε είναι γκαρντ. Στην επίθεση δεν έχει καθόλου αυτοπεποίθηση, κάτι που φαίνεται στην διστακτικότητα που έχει ακόμα και όταν βρίσκεται κάτω από το καλάθι με κοντύτερο αντίπαλο (ή και χωρίς αντίπαλο), κάτι που έχει βέβαια άμεση σχέση με τις κακές του επιδόσεις αμυντικά. Πάμε τώρα στον αγώνα με τη Φενέρ, για να καταλάβετε και με τη γλώσσα της στατιστικής τι εννοώ. Ο σέντερ του ''τριφυλλιού'' έμεινε στο παρκέ 22:33 λεπτά, στα οποία είχε 4 πόντους και μόλις 2 ριμπάουντ. Την ίδια στιγμή το αντίπαλος δέος, ο Γιαν Βέσελι είχε 15 πόντους, 7 ριμπάουντ και 7 ασίστ, ενώ ο Λοβέρν είχε 16 πόντους, 4 ριμπάουντ και 4 ασίστ. Με λίγα λόγια, ο Γκιστ ήταν εκτός κλίματος, όχι μόνο επειδή το λένε τα στατιστικά, αν δείτε προσεκτικά κάθε του κίνηση στο παρκέ, θα καταλάβετε ότι ήταν μαγκωμένος και διστακτικός.
  Τι κάνει ο Πασκουάλ για αυτή την κακή εικόνα; Aρχικά κανένας παίκτης δε θέλει ποτέ να βγει από την πεντάδα, όλοι θέλουν να παίζουν, ασχέτως αν είναι σε φόρμα ή όχι. Οπότε δεν είναι ευθύνη του Γκιστ που παίζει τόσο, παρά το γεγονός πως δεν το αντέχει σωματικά και πνευματικά. Στην πρόσφατη αναμέτρηση, ο Καταλανός προπονητής, ενώ είχε στον πάγκο τον Λάσμε και τον Παπαγιάννη, προτίμησε να μην τους χρησιμοποιήσει ούτε ένα δευτερόλεπτο, παρά το γεγονός πως οι Τούρκοι δημιουργούσαν και εκτελούσαν μέσα από το ζωγραφιστό, ενώ οι ''πράσινοι'' έκαναν...μια τρύπα στο νερό. Δεν προσπάθησε ποτέ να αλλάξει επί της ουσίας τα κακώς κείμενα ή υπερεκτίμησε τις δυνατότητες των Γκιστ και Βουγιούκα και...την αύρα του ΟΑΚΑ.  Με τον Γκιστ να ''χολαίνει'' στο παρκέ, να περπατάει και να βρίσκεται μεταξύ...φθοράς και αφθαρσίας, ο Πασκουάλ προτίμησε να τον κρατήσει στο παρκέ, επέλεξε να τον εκθέσει, να τον ταλαιπωρήσει και να παραδώσει ουσιαστικά το ματς στον Ομπράντοβιτς. Ο τεχνικός των ''πρασίνων'' επέλεξε λοιπόν να παραμείνει με μια μη λειτουργική γραμμή ψηλών (Γκιστ, Λάσμε, Παπαγιάννης, Βουγιούκας), που πλέον κανείς εξ αυτών δεν είναι αθλητικός και κανείς πέραν βέβαια του ντεφορμέ Γκιστ, δεν έχει κερδίσει την απόλυτη εμπιστοσύνη του προπονητή. Αντί αυτού, το τεχνικό επιτελείο του Παναθηναικού το καλοκαίρι δεν φρόντισε να ανανεώσει ο Πέιν, ένας παίκτης που ειδικά κόντρα στη Ρεάλ είχε δείξει εξαιρετικά χαρακτηριστικά και τρομερή αθλητικότητα, αλλά για κάποιον λόγο - ακατανόητο για μένα- κρίθηκε ''λίγος'' σε σχέση με τους προαναφερθέντες.

                          Διώχνεις ή κρατάς Γκιστ;

Σε αυτή την ερώτηση η απάντηση για μένα είναι εύκολη. Επειδή η διαφορά του μπασκετικού Παναθηναικού είναι πως ξέρει να τιμά και με το παραπάνω τους παίκτες που έχουν προσφέρει, ο Γκιστ είναι ένα κομμάτι της σύγχρονης ιστορίας του ''τριφυλλιού'', έχει κάνει παιχνιδάρες και έχει δεθεί με τον κόσμο. Σαφώς δεν μπορεί κανείς να τον διώξει από την ομάδα, απλώς χριεάζεται να περιοριστεί ο ρόλος του, ώστε ο χρόνος που παίρνει στο παρκέ να είναι λιγότερος, αλλά και πιο ποιοτικός. Ας ελπίσουμε ότι οι διοίκηση και ο προπονητής θα πράξουν σωστά σε αυτό το ζήτημα. Θα πούμε πολλά για το αγωνιστικό κομμάτι μετά τον αγώνα με τη Νταρουσάφακα.