Τελικά δεν είναι στραβός ο γιαλός

Πλέον ο Παναθηναϊκός, μετά την ήττα από την Fenerbahce, βρίσκεται εκτός 8άδας.
Για την ακρίβεια είναι στην 9η θέση και αυτό δημιουργεί πρωτόγνωρα συναισθήματα. Για πρώτη φορά η ομάδα είναι εκτός play-off (βέβαια δεν έχει λήξει ακόμα η αγωνιστική περίοδος) και δεν δείχνει σημάδια ότι μπορεί να ανακάμψει.

Μετά την (δεύτερη) εντός έδρας ήττα γίνεται ολοφάνερο πλέον ότι αυτή η χρονιά θα είναι η τελευταία για πολλούς. Πρώτος στη λίστα βρίσκεται ο Xavi Pascual. Ο Καταλανός τεχνικός, αν και κατέκτησε 2 πρωταθλήματα και 1 κύπελλο, δεν κατάφερε να οδηγήσει την ομάδα στο Final Four 2 φορές και μάλιστα ενώ είχε πλεονέκτημα έδρας. Το μόνο ελαφρυντικό που μπορεί να του δοθεί είναι πως οι ομάδες που τον απέκλεισαν στο τέλος κατέκτησαν το τρόπαιο. Όταν ο κ. Γιαννακόπουλος προσέλαβε τον κ. Pascual, μετά τη ατυχία που είχε με τον Αργύρη Πεδουλάκη (προσωπικά θεωρώ πως είναι από τους κορυφαίους Έλληνες τεχνικούς), ο Καταλανός ζήτησε κλειστό τριετές συμβόλαιο. Αυτό δεν δίνεται εύκολα και σε κανέναν. Ανάμεσα στις συζητήσεις που έγιναν, ο κ. Γιαννακόπουλος ζήτησε από τον έμπειρο τεχνικό να επαναφέρει την ομάδα στις παλιές δόξες. Συγχωρέστε με αλλά στο δικό μου μυαλό δεν είναι δόξα να κερδίζεις 2 πρωταθλήματα και 1 κύπελλο. Ειδικά όταν ο μόνος τρόπος να το χάσεις είναι να μην τηρηθούν οι κανόνες του αθλήματος. Είναι γνωστό πως αν δεν χτυπάς την μπάλα κάτω και περπατάς είναι παράβαση (βήματα) και δεν μετράει το καλάθι.

Στην λίστα ακολουθούν παίκτες. Ας ξεκινήσουμε με τα βασικά. Οι Lasme και Langford μου είναι πολύ συμπαθείς παίκτες. ΟΜΩΣ. Η ηλικία δεν βοηθά. Ο Lasme είναι μακριά από τον καλό του εαυτό και το ξέρει. Κάνει μέτρια παιχνίδια, έως συμπαθητικά, όμως δεν δίνει ενέργεια στην ομάδα. Ο δε Langford είναι άλλη ιστορία. Μεγάλος σκόρερ που είναι μόνιμα συνδεδεμένος με το καλάθι. Τέτοιοι παίκτες λάμπουν κυρίως όταν είναι μόνοι στην ομάδα. Όταν καλούνται να γίνουν κομμάτι ενός συνόλου ή και "δεύτεροι" στη θέση τους είναι δίκοπο μαχαίρι. Δυστυχώς ο συγκεκριμένος παίκτης, παρ' όλο που στα τελευταία παιχνίδια είναι συγκινητικός, φαίνεται πως δεν έχει δέσει ακόμα. Ίσως χρειάζεται χρόνο. Ακολουθεί ο Παπαγιάννης. Άγουρος παίκτης που ακόμα πλάθεται. Προσπάθησε να παίξει στο NBA, όμως ήταν πάρα πολύ νωρίς με αποτέλεσμα να γευτεί ελάχιστα πράγματα από αυτόν τον μαγικό κόσμο και να φύγει με λίγα εφόδια. Κάπως πρέπει να "ψηθεί". Οι Χαραλαμπόπουλος και Λούτζης τρέχουν με το Λαύριο και παίρνουν εμπειρίες. Εκεί φαίνεται αν είσαι μόνο ταλέντο ή αν είσαι μαχητής.

Βασικό θα είναι στο τέλος της σεζόν, ασχέτως επιτυχιών και τίτλων, να γίνει ένα ξεσκαρτάρισμα. Παίκτες πρέπει να φύγουν και παίκτες πρέπει να έρθουν. Το βασικό είναι να αλλάξει αυτός που δίνει τις εντολές στους παίκτες. Πρέπει να έρθει κάποιος ο οποίος θα νιώθει κομμάτι του Παναθηναϊκού. Αυτοί που πληρούν τις προϋποθέσεις είναι μετρημένοι στα δάκτυλα. Ο ένας βρίσκεται στην Ρωσία και άλλος στην Λιθουανία. Πιο κοντά όμως είναι ο Λιθουανός. Ο κ. Γιαννακόπουλος, κατά την γνώμη μου, πρέπει να κοιτάξει κατά εκεί.