Το έργο της Εθνικής δεν υποβαθμίζεται

Πολλοί είναι αυτοί που «στράβωσαν», που χλεύασαν την Εθνική Ελλάδος μετά τις δύο συνεχόμενες ήττες.

Ας πάρουμε τα πράγματα με τη σειρά. Αρχικά, μιλάμε για μια ομάδα που έδωσε το 110 τοις εκατό των δυνατοτήτων της σ'αυτή τη διοργάνωση, που ξεκίνησε με το βλέμμα χαμηλά και έφτασε στον μικρό τελικό του Ευρωπαϊκού Πρωταθλήματος. Ας μην κοροϊδευόμαστε, στην αρχή του τουρνουά κανείς από εμάς, ούτε καν από τις παίκτριες, φανταζόταν ότι η Ελλάδα θα έκανε τέτοια πορεία, Στόχος ήταν να περάσει η ομάδα την φάση των ομίλων και από εκεί πέρα η αποστολή θα στεφόταν από επιτυχία. Η Ελλάδα όμως έδειξε ένα άλλο πρόσωπο που δεν θα συμβιβαζόταν με λιγότερα από αυτά που της αντιστοιχούν.
 Πρώτο αναπάντεχο "θύμα" της Ελλάδας ήταν η Πρωταθλήτρια Ευρώπης Σερβία. Σειρά είχε η πανίσχυρη Ρωσία και η επίσης πανίσχυρη Τουρκία με την οποία και ολοκληρώθηκαν οι εκπλήξεις. Από αυτό το σημείο και μετά η Ελλάδα βρισκόταν και με τη βούλα στο Παγκόσμιο Πρωτάθλημα του 2018 αλλά και στη ζώνη των μεταλλείων. Όλοι τότε άρχισαν να κάνουν μεγαλεπήβολα σχέδια, χωρίς να λογαριάσουν ότι οι εναπομείναντες αντίπαλοι άνηκαν στην αφρόκρεμα του παγκόσμιου μπάσκετ, αλλά και κάτι ακόμα: τις υπερβάσεις που ήδη είχαν κάνει τα κορίτσια μας.
 Το πρώτο "χαστούκι" ήρθε από τη Γαλλία που μας πέταξε εκτός τελικού με «εικοσάρα» (55-77). Αποδεχτήκαμε, κατά κάποιο τρόπο, το αποτέλεσμα και επαναπαυτήκαμε (γιατί για κάποιο λόγο ο Έλληνας φίλαθλος ήταν σίγουρος) στην τρίτη θέση.
 Μετά τον σημερινό αγώνα και την βαριά ήττα μεγάλη μερίδα ατόμων βγήκε να αποδοκιμάσει την ομάδα για την «ντροπιαστική» της ήττα ενώ τα αρνητικά σχόλια έδιναν και έπαιρναν.
 Λογική είναι η απογοήτευση του κόσμου όταν η ομάδα έχει φτάσει ένα βήμα πριν την κατάκτηση του πολυπόθητου μεταλλείου, αλλά όχι η οργή και ο χλευασμός σ'αυτή την ομάδα που μας έκανε περήφανους, που πάλεψε, έστω ανεπιτυχώς, να μας ανεβάσει σε ένα σκαλί του βάθρου. Ας μην ξεχνάμε ότι η Ελλάδα είναι Σταχτοπούτα σε κάτι τέτοιες διοργανώσεις με την καλύτερη μέχρι τώρα πορεία της να σταματά στην 5η θέση, Ας μην ξεχνάμε την κούραση, σωματική και ψυχική, των κοριτσιών από τους προηγούμενους αγώνες. Ας ελπίσουμε, τέλος, πως από εδώ και πέρα το μπάσκετ θα διεκδικήσει μια θέση ανάμεσα στο μόντελινγκ και στο βόλεϊ για τα κορίτσια.
Τα «χρυσά κορίτσια του μπάσκετ» κέρδισαν πανάξια τον σεβασμό όλης της Ευρώπης αλλά όχι της Ελλάδας (;). Το σίγουρο είναι πως τώρα έγινε η αρχή για ακόμα μεγαλύτερες επιτυχίες.