Αλήθειες και ψέματα για την Ιμάνι Κελίφ (Intersex Αθλητισμός)

Μεγάλος ντόρος έχει δημιουργηθεί γύρω από το όνομα της Ιμάνι Κελίφ, αναφορικά με το φύλο και κατ' επέκταση την ηθική (ή μη) συμμετοχή της στους Ολυμπιακούς Αγώνες, γεγονός που έχει δώσει εύφορο έδαφος στην παραφιλολογία και στα "hoax" από τους χρήστες των Μέσων Κοινωνικής Δικτύωσης...

Δυστυχώς η γιορτή του αθλητισμού, το κορυφαίο διαχρονικά γεγονός που προάγει σημαντικά μηνύματα όπως αυτά της ελευθερίας και της ισότητας, έχει αποτύχει παταγωδώς, με ευθύνη τόσο της Ολυμπιακής Επιτροπής, όσο και της διοργανώτριας χώρας... της Γαλλίας. Η κακή η μέρα από το "καλημέρα" φαίνεται, με την τελετή έναρξης να χαρακτηρίζεται στην καλύτερη πληθωρική, με πολλά αχρείαστα στοιχεία τα οποία ουδεμία σχέση έχουν με το ιδεώδες και την παράδοση του θεσμού. Στην πορεία δημιουργήθηκαν και φαινόμενα πιο ουσιαστικά, όπως το σκάνδαλο με τον καθαρισμό του Σηκουάνα, ο οποίος απέτυχε παταγωδώς παρά την τεράστια χρηματοδότηση που εξασφάλισε ο Δήμος του Παρισιού... γεγονός που δεν εμπόδισε τους ιθύνοντες να πιέσουν τους αθλητές να βουτήξουν στα (κατά τα φαινόμενα) μολυσμένα νερά. Αποτέλεσμα αυτού, ολόκληρος ο πλανήτης να γίνει μάρτυρας των πρωταγωνιστών, οι οποίοι ξερνούσαν μπροστά στον τηλεοπτικό φακό.

Ωστόσο όλα τα φώτα έχουν πέσει πάνω στην γυναικεία πυγμαχία, την κατηγορία των 66 κιλών και την Αλγερινή αθλήτρια Ιμάνι Κελίφ. Τι συνέβη λοιπόν στην φάση των «16» του συγκεκριμένου αγωνίσματος; H Αφρικανή πυγμάχος κλήθηκε να αντιμετωπίσει την Ιταλίδα, Άντζελα Καρίνι, με την αναμέτρηση να διαρκεί μόλις 46 δευτερόλεπτα, καθώς η Ευρωπαία ομόλογος της αποφάσισε να αποχωρήσει, ελέω των σκληρών χτυπημάτων που δέχτηκε. Ευθύς αμέσως και αφού προηγήθηκαν δάκρυα στα μάτια της, θέλησε να τοποθετηθεί δημόσια αναφέροντας: «Ένιωσα έναν έντονο πόνο στη μύτη μου και με την ωριμότητα ενός μποξέρ είπα «αρκετά», γιατί δεν ήθελα, δεν ήθελα, δεν μπορούσα να τελειώσω τον αγώνα».

Όλα αυτά ενώ επέλεξε να μην δώσει το χέρι στην αντίπαλο της, δείχνοντας έτσι ότι θεώρησε την μεταξύ τους μάχη άνιση... ελέω ενός πολύ λεπτού και ιδιόμορφου ζητήματος. Αυτό έγκειται στο γεγονός πως η 25χρονη - γεννημένη στο Τιαρέτ αθλήτρια - εγκρίθηκε κατάλληλη από την αρμόδια επιτροπή για να αγωνιστεί στην Γαλλία, ενώ έναν χρόνο νωρίτερα είχε συμβεί ακριβώς το αντίθετο, καθώς η Παγκόσμια Ομοσπονδία της είχε στερήσεις την συμμετοχή της σε αγώνες, καθώς δεν είχε περάσει το... τεστ φύλου. Έτσι, το τελευταίο 24ωρο ξέσπασε ντόρος και παραφιλολογία γύρω από το όνομα της, υποκινούμενος κυρίως από άτομα που ανήκουν ιδεολογικά σε συγκεκριμένο πολιτικό τόξο, διασπείροντας ψεύτικες πληροφορίες γύρω από το όνομα της.

Δεν άργησαν οι πρώτοι τίτλοι με συγκεκριμένους χαρακτηρισμούς, με αποτέλεσμα εσφαλμένα να δημιουργηθεί η ταμπέλα πως η Κελίφ αποτελεί τρανς άτομο, αρσενικό το οποίος μέσα από ορμόνες και επεμβάσεις προσπάθησε να ανταγωνιστεί συναδέλφους του αντιθέτου φύλου. Με λίγη παραπάνω αναζήτηση και έρευνα ωστόσο, μπορεί κανείς να αντιληφθεί εύκολα, πως η παραπάνω θέση ουδεμία σχέση έχει με την πραγματική υπόσταση των πραγμάτων.

Και αυτώ διότι η φέρελπις Ιμάνι ανήκει στην πολύ σπάνια κατηγορία ατόμων τα οποία γεννήθηκαν ως «intersex» ή αλλιώς όπως αποκαλούταν (αδόκιμα) παλαιότερα στην Ελλάδα, ερμαφρόδιτο. Με πολύ απλά λόγια βάσει των ορισμών που δίνει η επιστήμη και για να γίνει ευρέως κατανοητό πρόκειται για: "άτομα που έχουν χαρακτηριστικά φύλου τα οποία δεν είναι ολοκληρωτικά αρσενικά ή ολοκληρωτικά θηλυκά". Εξού και το ζήτημα, το μπέρδεμα το οποίο γεννάται στην προαναφερθείσα περίπτωση. Γι' αυτό και η Καρίνι, λίγα λεπτά μετά τον οδυνηρό αποκλεισμό της θέλησε ορθά να κρατήσει μια πιο μετριοπαθή στάση αναφορικά με το ζήτημα, μη θέλοντας να τοποθετηθεί ξεκάθαρα αναφορικά με ένα ευαίσθητο ζήτημα για το οποίο δεν έχει δοθεί ακόμη λύση στον χώρο του αθλητισμού. Τα λόγια της μαρτυρούν πολλά: «Δεν είμαι αρμόδια να αποφασίσω αν μπορεί να αγωνίζεται ή όχι».

Εν κατακλείδι το πρόβλημα δεν είναι η ίδια η Κελίφ, η οποία εντελώς αδίκως δέχτηκε αισχρή και ανακριβή επίθεση από την κοινή γνώμη, μετατρέποντας την από αυτό που πολλοί έσπευσαν να την κατηγορήσουν, από θύτη, σε πραγματικό θύμα. Ούτε φυσικά  είχε άδικο η Ιταλίδα αθλήτρια να στεναχωριέται, καθώς τα φυσικά χαρακτηριστικά έκαναν πράγματι την μάχη της δυσβάσταχτη. Το πραγματικό πρόβλημα πηγάζει από το γεγονός ότι δεν έχει βρεθεί ακόμη λύση για το που και πως θα πρέπει να διαγωνίζονται οι intersex αθλητές. Και δυστυχώς για την Αλγερινή, βάσει δικαίου, από την στιγμή που η Παγκόσμια Ομοσπονδία πυγμαχίας αρνήθηκε την παρουσία της το 2023, το ίδιο θα έπρεπε να πράξει και η Ολυμπιακή Επιτροπή... ωστόσο το θεσμικό της πλαίσιο δεν λαμβάνει υπόψιν την μέτρηση ορμονών. Εξού και η έγκυρη συμμετοχή. Πάντως πρόκειται για ένα θέμα το οποίο τα αμέσως επόμενα χρόνια αναμένεται  να απασχολήσει αρκετά το αθλητικό στερέωμα.

ΥΓ. Επειδή πολλοί δεν καταλαβαίνουν ή κάνουν πως δεν κατανοούν τα πολύ απλά, oι έννοιες «intersex» και «transgender» δεν έχουν ουδεμία σχέση μεταξύ τους. Μάλιστα στην Αλγερία η ομοφυλοφιλία αποτελεί ποινικά κολάσιμο αδίκημα, οπότε με λίγη σκέψη μπορεί ο καθένας να βγάλει τα δικά του συμπεράσματα.