Ο μεγαλύτερος κίνδυνος είναι η επιστροφή στην εσωστρέφειά του

Ο ΠΑΟΚ πέραν της 2ης θέσης που - εκτός συγκλονιστικού απροόπτου - θα χάσει, κινδυνεύει να χάσει πολλά περισσότερα, για τα οποία «ίδρωσε» και μετά από πολύ προσπάθεια τα έκανε δικά του.






Η σημερινή μέρα για τον ΠΑΟΚ είναι από τις πιο δύσκολες στην εποχή του Ιβάν Σαββίδη στην ομάδα. Ο «Δικέφαλος του Βορρά» βρίσκεται σε ένα σημείο που περνά αγωνιστική, εξωαγωνιστική αλλά και ψυχολογική κρίση, ενώ παράλληλα, η χθεσινή ήττα από την ΑΕΚ φέρνει την ομάδα ένα βήμα πιο κοντά στο σημείο μηδέν. Δεν είναι η ήττα το θέμα. Στο ποδόσφαιρο κάποιες φορές θα κερδίσεις και κάποιες άλλες θα χάσεις. Αυτό είναι δεδομένο. Ο τρόπος που χάνεις είναι η ουσία στο ζητούμενό μας. Μια ομάδα χωρίς αρχή, μέση και τέλος που ακόμα ψάχνει την αγωνιστική της «ταυτότητα» ασχέτως εάν διανύουμε τις τελευταίες εβδομάδες της φετινής αγωνιστικής περιόδου.

Όσον αφορά το αγωνιστικό κομμάτι εχθές, η επιλογή του Φερέιρα να αντιμετωπίσει το παιχνίδι με έναν πιο αμυντικό χαρακτήρα ήταν τουλάχιστον άστοχη. Διότι πολύ απλά, όταν «χαρίζεις» την κατοχή στον αντίπαλο σου και τον περιμένεις στην περιοχή σου επί 45 λεπτά, εν έτει 2020 θα το πληρώσεις και μάλιστα ακριβά. Πέραν της νοοτροπίας, τουλάχιστον άστοχες ήταν και ορισμένες επιλογές στην ενδεκάδα αλλά και μετέπειτα. Από την αρχή της χρονιάς βλέπουμε τον Ελ Καντουρί στην θέση του αριστερού εξτρέμ, στη μόνη θέση δηλαδή που στις προηγούμενες ομάδες του δεν αγωνίστηκε ποτέ. Ο Μαροκινός μέσος αγωνίζεται κατά κόρον στη θέση «8» αλλά και σε αυτή του επιτελικού μέσου. Παρ' όλα αυτά, οι τεχνικοί ορισμένες φορές παίρνουν ορισμένα ρίσκα τα οποία είτε πετυχαίνουν είτε όχι.

Το εν λόγω ρίσκο του Φερέιρα ανήκει στη δεύτερη κατηγορία. Όταν όμως γίνεται αυτό, οφείλεις να το διορθώσεις, πόσω μάλλον δε, όταν στην εν λόγω θέση υπάρχουν 4 ποδοσφαιριστές και ακόμα πιο συγκεκριμένα, όταν υπάρχει ο Στοχ, του οποίου η ποιότητα είναι ευρέως γνωστή και δεν χρειάζεται περαιτέρω ανάλυση. Εν συνεχεία για την περίπτωση του Τζόλη. Ο νεαρός επιθετικός είναι από τα πιο ελπιδοφόρα project του ΠΑΟΚ, ωστόσο δεν γίνεται ξαφνικά να γίνει βασικό και αναντικατάστατο μέλος του ΠΑΟΚ. Φυσικά πρέπει να πάρει τις ευκαιρίες του, τις οποίες πήρε, το τέρμα του ενάντια στον ΟΦΗ είναι πανέμορφο απ' όλες τις πλευρές, στο «Γ. Καραϊσκάκης» ο Τζόλης έκανε τη Νάπολι να έχει αμφιβολίες για τον Τσιμίκα, ωστόσο δεν γίνεται να είναι βασικός σε σερί παιχνίδια και πόσο μάλλον σε ένα παιχνίδι - όπως το χθεσινό - που κρίνεται ο τελευταίος σου στόχος.

Προχωράμε στο εξωαγωνιστικό κομμάτι, το οποίο - κατ' εμέ - είναι και το σημαντικότερο για τον ΠΑΟΚ. Τη δεδομένη χρονική στιγμή που διανύουμε, η κατάσταση στα πέριξ αλλά και εντός της ομάδας θυμίζουν στιγμές παλαιοτέρων εποχών. Δηλαδή υπάρχει μία αδικαιολόγητη «αδράνεια» από τα διοικητικά στελέχη, όσον αφορά την επόμενη μέρα του ΠΑΟΚ. Καταρχάς, αυτήν τη στιγμή, ο «Δικέφαλος του Βορρά» μετρά 2 τεχνικούς διευθυντές. Μπράνκο και Ρέμπε. Ο πρώτος διανύει τις τελευταίες του στιγμές στον οργανισμό του ΠΑΟΚ κι ο δεύτερος είναι η νέα επιλογή του Γιώργου Σαββίδη για την εν λόγω θέση. Εν ολίγοις, στην περίπτωση που γίνει κάποια αλλαγή στο αγωνιστικό τμήμα δεν θα γνωρίζουμε ποιος πήρε την εν λόγω απόφαση. Το οποίο είναι κάτι ανεξήγητο,  να μη γνωρίζεις αυτή τη στιγμή ποιος βρίσκεται στην κεφαλή του αγωνιστικού τμήματος, σε μια ομάδα του βεληνεκούς του ΠΑΟΚ.

Όσον αφορά την τεχνική ηγεσία του ΠΑΟΚ, ο Άμπελ Φερέιρα ανέλαβε την ομάδα 2 μέρες πριν φύγει για την προετοιμασία της στην Ολλανδία. Η εν λόγω «δικαιολογία» στέκει αλλά στέκει για ένα σύντομο χρονικό διάστημα όχι για όλη τη σεζόν. Πέραν αυτού, αν επιθυμούσε ποδοσφαιριστές διαφορετικούς με αυτούς που είχε στη διάθεση του, γιατί κατά τη διάρκεια της μεταγραφικής περιόδου του Ιανουαρίου τόνισε πως δεν επιθυμεί κάποιον ποδοσφαιριστή. Κατάφερε να φτάσει την ίδια ακριβώς ομάδα που πήρε πέρυσι το νταμπλ και μάλιστα ούσα αήττητη, να μην έχει τη δεδομένη χρονική στιγμή κάποιον στόχο και φυσικά να αγνοεί την αγωνιστική της ταυτότητα. Συνεπώς, μιλώντας εκ του αποτελέσματος, ο Ίβηρας τεχνικός απογοήτευσε πλήρως τους ανθρώπους και τον κόσμο της ομάδας και θεωρώ πως εάν δεν προκύψει πρόωρο τέλος στη συνεργασία του Φερέιρα με τον ΠΑΟΚ, είναι σχεδόν αναγκαίο να γίνει με το τέλος της φετινής σεζόν. Κι ο Καρέρα τον χειμώνα ήλθε στην ΑΕΚ, δικούς του ποδοσφαιριστές δεν είχε, ανέλαβε την Ένωση σε χειρότερο σημείο και με χειρότερες μονάδες απ' αυτές που ανέλαβε ο Φερέιρα αλλά ο Ιταλός τεχνικός άλλαξε επίπεδο την ΑΕΚ και της έδωσε «ταυτότητα» και χαρακτήρα. Εν ολίγοις, το γεγονός ότι ο Φερέιρα βρισκόταν σε μια λίστα με τους πιο ελπιδοφόρους προπονητές, δεν μου έλεγε κι ούτε μου λέει το παραμικρό, παρά μόνο ότι έχει μια παραπάνω παράγραφο στο βιογραφικό του, διότι πολύ απλά το αποτέλεσμα βρίσκεται στον αγωνιστικό χώρο και όχι σε μία λίστα.