Η συνταγή της επιτυχίας!

Ο ΠΑΟΚ ολοκληρώνει μία ιστορική χρονιά, όχι μόνο για τον ίδιο αλλά και για ολόκληρη τη Σούπερ Λιγκ.

Μόνο τυχαίο δεν είναι ότι η υπερηχητική ομάδα που έφτιαξε ο Ραζβάν Λουτσέσκου, οδεύει στην κατάκτηση πρωταθλήματος αήττητη και με ελάχιστες απώλειες βαθμών. Ο ΠΑΟΚ κάνει κάποια πράγματα πάρα πολύ καλά, τα οποία, συγκεκριμένα για τις ιδιαιτερότητες του ελληνικού πρωταθλήματος, αποτελούν τη ΣΥΝΤΑΓΗ της ΕΠΙΤΥΧΙΑΣ.

Ο ΠΑΟΚ πρωτίστως διαθέτει μία τρομερά δεμένη ομάδα αμυντικά. Είναι η καλύτερη του πρωταθλήματος με 13 γκολ παθητικό, αλλά το αξιοσημείωτο είναι, ότι σε 27 αγωνιστικές μέχρι τώρα, δεν έχει δεχτεί σε κανένα παιχνίδι πάνω από ένα τέρμα. Πώς να μην το πάρει αήττητος μετά! Η άμυνά του είναι ομαδική υπόθεση και στηρίζεται κυρίως στη χημεία και στην ομοιογένεια των παικτών του. Ατομικά θα μπορούσε εύκολα να πει κανείς για τις αμυντικές αδυναμίες των πολύ επιθετικογενών του μπακ (Βιερίνια, Μάτος). Ενώ και τα δύο του σέντερ μπακ (Κρέσπο,Βαρέλα), αν εξεταστούν μεμονωμένα, δεν διαθέτουν και τρομερή ποιότητα. Παρόλα αυτά, η ομάδα ξέρει πώς να αμυνθεί, δεν φοβάται να το κάνει και σε συνδυασμό και με το πάθος που επιδεικνύει, δέχεται γκολ πολύ δύσκολα. Στην Ελλάδα, αυτό το στοιχείο από μόνο του μπορεί να σε πάει μέχρι το τέλος του δρόμου. Γρήγορα γρήγορα, μου έρχεται στο μυαλό, η ελλιπέστατη από θέμα ταλέντου ομάδα του Πεσέιρο, που μόνο χάρει της άμυνας της, έφτασε κοντά στην κατάκτηση του πρωταθλήματος, κόντρα σε έναν ανώτερο ποιοτικά Ολυμπιακό. Φανταστείτε δε, πόσο πιο εύκολο είναι τώρα για τον ΠΑΟΚ, που μπροστά διαθέτει ορισμένους παίκτες εγνωσμένης αξίας. 

Εκτός του αμυντικού κομματιού, ο ΠΑΟΚ φέτος ήταν άτρωτος για έναν ακόμη λόγο. Μετά τα περσινά γεγονότα, η ομάδα ξεκίνησε τη φετινή σεζόν με αδιαπραγμάτευτο στόχο την κατάκτηση του πρωταθλήματος. Η επιτακτικότατα αυτού του αιτήματος, θα μπορούσε πολύ εύκολα να καταβάλει ψυχολογικά την ομάδα και σταδιακά να τη διαλύσει. Δεν είναι άλλωστε λίγες οι φορές που έχουμε δει να συμβαίνει κάτι αντίστοιχο. Ο ΠΑΟΚ όμως, είχε του παίχτες με την ποιότητα και την προσωπικότητα, αφενός να διαχειριστούν την πίεση και αφετέρου να κατευθύνουν και τους συμπαίκτες του προς την ίδια κατεύθυνση. Αναφέρομαι φυσικά στους Βιερίνια και Πρίγιοβιτς. Ο μεν Πορτογάλος, είναι αρχηγός μετα όλα του,  καλύπτοντας στο έπακρο όλες τις έννοιες που μπορεί να περικλείει γύρω του αυτός ο όρος. Ο δε Πρίγιοβιτς, μπορεί να έφυγε το χειμώνα, πρόλαβε όμως να καθαρίσει στα δύσκολα ουκ ολίγες φορές και φεύγοντας, να αφήσει τον ΠΑΟΚ με ένα ισχυρό προβάδισμα έναντι των ανταγωνιστών του. Για την Ελλάδα, ακόμα και δύο από δαύτους αρκούν!

Πέρα από τη φετινή τεράστια επιτυχία, τα στοιχεία αυτά, αποτελούν εγγύηση για το μέλλον της ομάδας αλλά και κάθε ομάδας που τα εφαρμόζει στην Ελλάδα. Για τον ΠΑΟΚ η αμυντική χημεία θα παραμείνει αναλλοίωτη, με τους Κρέσπο και Βαρέλα να είναι και τη νέα σεζόν στην ομάδα. Από κει και πέρα η διοίκηση πρέπει να κάνει τις κατάλληλες ενέργειες για να καλύψει το κενό του Πριγιοβιτς, γιατί σε μία καινούργια, ολόκληρη σεζόν, δεν θα είναι τόσο εύκολο να το κάνει, όσο το έκανε στο δεύτερο μισό του φετινού πρωταθλήματος. Ο ΠΑΟΚ λοιπόν, μπορεί να χαρεί τη μεγάλη επιτυχία του και δικαίως να ατενίζει το μέλλον με αισιοδοξία.