.png){kind=small}
Σήμερα θα μιλήσουμε για τις ταινίες αυτές που μας έκαναν εντύπωση,που έχουμε ξεχωρίσει και που θα βλέπουμε μέχρι τα βαθιά μας γεράματα!!
5) Ψάχνοντας το Νέμο: Η συγκεκριμένη ταινία βγήκε στις κινηματογραφικές αίθουσες το 2003 και για αρκετά χρόνια ήταν η νούμερο 1 ταινία της Disney, ξεπερνώντας σε συνολικές εισπράξεις,τον επί 9 χρόνια πρώτο "Βασιλιά των Λιονταριών". Η ιστορία αφορά ένα ψάρι κλόουν, τον Μάρλιν, να μεγαλώνει μόνος του τον μοναχογιό του,Νέμο. Στη συνέχεια ο ατίθασος Νέμο,παρακούει τις εντολές του μπαμπά του και καταλήγει το ενυδρείο ενός οδοντιάτρου στο Σύδνευ. Από τη στιγμή εκείνη ο Μάρλιν κινεί γη και ουρανό για να τον βρει,παρέα με ένα ψάρι φούσκα, τη Ντόρυ. Το μικρό ψαράκι από την άλλη καταστρώνει ένα σχέδιο μαζί με τους φίλους του στο ενυδρείο για να βρεθούνε στο βυθό του ωκεανού. Η συγκεκριμένη ταινία απογειώθηκε στην ελληνική μεταγλώττιση από το αχτύπητο δίδυμο Δήμητρας Παπαδοπούλου(Ντόρυ)-Θοδωρή Αθερίδη(Μάρλιν) οι οποίοι ταίριαξαν και στο συγκεκριμένο παιδικό.
4) Η Παναγία των Παρισίων: Πρόκειται για μια σκοτεινή ταινία της Disney,αν και δημιουργήθηκε στο πικ της εταιρείας το 1996. Βασίστηκε στο ομώνυμο βιβλίο του Βίκτωρος Ουγκώ, αν και άλλαξαν κάποια σημεία. Η υπόθεση του έργου βασίζεται στην ιστορία του Κουασιμόδου, του κωδωνοκρούστη του ναού, ο οποίος δεν χαίρει καμία εκτίμηση από τον θετό του πατέρα, δικαστή Φρόλο και ονειρεύεται να ζήσει τη ζωή του έξω από το καμπαναριό. Στην προσπάθειά του αυτή ερωτεύεται την γοητευτική τσιγγάνα Εσμεράλντα, η οποία όμως αγαπάει τον Φοίβο, το λοχαγό του δικαστή. Στο τέλος του έργου ο Κουασιμόδος δεν εξομολογείται ποτέ στην καλή του τα αισθήματά του και δέχεται ότι εκείνη και ο Φοίβος είναι ερωτευμένοι. Το ζευγάρι με τη σειρά του τον παροτρύνει να βγει από το ναό και να ζήσει ελεύθερος. Πράγματι, ο πρωταγωνιστής μας γίνεται αποδεκτός από την κοινωνία του Παρισιού,παρά την ιδιαίτερη εμφάνισή του και ένα ακόμα παιδικό έργο της Disney περνάει ένα ωραίο μήνυμα,δηλώνοντας πως η εμφάνιση δεν παίζει κανένα ρόλο.
3) Μουλάν: Βασίζεται στον κινεζικό μύθο της Φα Μουλάν, μιας κοπέλας που πήρε τη θέση του ηλικιωμένου πατέρα της στον πόλεμο κατά των Ούννων. Και η συγκεκριμένη ιστορία αλλάζει για χάρη της ταινίας,αφού δεν έχει το happy end που βλέπουμε στο φινάλε. Η ιστορία διαδραματίζεται στην Αρχαία Κίνα, όπου ένα κορίτσι,η Μουλάν δε μεγαλώνει όπως οι άλλες συνομίληκές της,αφού με τον πατέρα της μαθαίνει και αντρικές δουλειές. Στο μεταξύ οι Ούννοι χτυπούν την Κίνα και ο αυτοκράτορας κηρύσσει επιστράτευση με τουλάχιστον έναν άντρα από κάθε οικογένεια. Το παλάτι καλεί και τον ηλικιωμένο πια απόστρατο Φα Ζου,πατέρα της Μουλάν. Ο θάνατός του είναι βέβαιος στην περίπτωση που καταταγεί και η κόρη του αποφασίζει να τον αντικαταστήσει, ρισκάροντας τη δική της ζωή αντί του λατρεμένου της πατέρα. Φοράει λοιπόν την πολεμική στολή του μπαμπά της, παίρνει το άλογό της και πηγαίνει στο στρατόπεδο,ενώ η οικογένειά της έχει ήδη ζητήσει τη βοήθεια των προγόνων τους. Η πρωταγωνίστρια τα βρίσει σκούρα στο στρατόπεδο,καθώς δυσκολεύεται και με την εκπαίδευση και με τη συμβίωση με τους άλλους άντρες. Στην πιο κρίσιμη όμως μάχη, η πρωταγωνίστριά μας παίρνει την κατάσταση στα χέρια της και σώζει τους φίλους και ολόκληρη την Κίνα όταν αποκαλύπτεται η αλήθεια για το φύλο της. Ο Πέτρος Φιλιππίδης δίνει ρεσιτάλ ερμηνείας ως Μούσου, η σαύρα που προστατεύει τη Μουλάν. Όπως και στις παραπάνω ταινίες, έτσι και εδώ έχουμε ένα μήνυμα,αυτή τη φορά της αυτοθυσίας για τους αγαπημένους μας και για τους συνανθρώπους μας.
2)Αναστασία: Δεν είναι παραγωγή της Disney αλλά της Fox, όμως δεν γινόταν να λείπει από αυτό το άρθρο. Την έβλεπα στο βίντεο τρεις και παραπάνω φορές την ημέρα,κάθε μέρα. Βγήκε στις αίθουσες το 1997 και βασίζεται στο μύθο πως η Αναστασία Ρομανώφ δεν σκοτώθηκε από τους Μπολσεβίκους όπως όλη η οικογένειά της,αλλά επέζησε. Βέβαια και πάλι η ταινία αλλάζει τα βασικά κομμάτια της ιστορίας, αφού ο κακός της υπόθεσης είναι ο Ρασπούτιν, που έχει κάνει αυτοσκοπό την εξόντωση των Ρομανώφ, επειδή μισεί θανάσιμα τον Νικόλαο, τσάρο και πατέρα της Αναστασίας. Τα σκηνικά σε αυτή την ταινία είναι εξαιρετικά, όλα φαίνονται φυσικά και αυθόρμητα. Η σκηνή στο παλάτι,με την ενήλικη πια Αναστασία να τις έρχονται μνήμες από τη ζωή της εκεί και να τραγουδά το "Οnce upon a December"(Κάπου Κάποιο Χειμώνα,με τη φωνή της Μαντούς στα ελληνικά), έχει περάσει στο πάνθεον των καλύτερων σκηνών και τραγουδιών στην ιστορία των παιδικών έργων.
1) Ο Βασιλιάς των λιονταριών: Με μία λέξη εξαιρετική! Τα πάντα σε αυτό το έργο είναι μοναδικά. Για αρχή,έχουμε το τραγούδι έναρξης, όπου γίνεται μια αναφορά στα ήθη και έθιμα της Αφρικής.
Έπειτα,τα μηνύματα που περνάει ένα και ένα. Αρχικά μάθαμε πως τίποτα σε αυτή τη ζωή δεν είναι δεδομένο,όλα χάνονται από τη μια στιγμή στην άλλη. Στη συνέχεια,διδαχθήκαμε πως το καλύτερο που έχεις να κάνεις είναι να διεκδικείς ό,τι σου ανήκει και όχι να τα παρατάς με την πρώτη δυσκολία και τέλος, βεβαιωθήκαμε ότι τα ψέματα και οι δολοπλοκίες πάντα πληρώνονται με τον χειρότερο τρόπο. Το μόνο σίγουρο είναι πως αυτό το διαμάντι μας μεγάλωσε απότομα. Από αθώα παιδάκια,στο τέλος της ταινίας ενηλικιωθήκαμε βίαια. Και φυσικά αναφέρομαι στη σκηνή του θανάτου του Μουφάσα, όπου ο μικρός Σίμπα κουρνιάζει στην αγκαλιά του νεκρού πατέρα του. Ακόμα και σήμερα σε αυτό το σημείο κλαίω και νιώθω το ίδιο σφίξιμο όπως την πρώτη φορά που το είδα... Βέβαια είναι και τα σκηνικά που σε κάνουν να πιστεύεις αμέσως ότι ζεις στη σαβάνα που βλέπεις. Μάλιστα για να βγει τόσο φυσικό το αποτέλεσμα, οι δημιουργοί της ταινίας ταξίδεψαν μέχρι την Κένυα για να δουν από κοντά τα λιοντάρια και το σκηνικό που ήθελαν να περάσουν. Και εννοείται πως η ταινία θα ήταν εντελώς διαφορετική αν δεν υπήρχαν ο Τιμόν και ο Πούμπα, οι οποίοι μας θυμίζουν την ανεμελειά και το "έξω καρδιά" ή αλλιώς... Χακούνα Ματάτα!!!
0 Σχόλια