Η επενδυτική «εισβολή» στην ποδοσφαιρική Ευρώπη

Είναι πια σύνηθες φαινόμενο πολλοί οπαδοί ευρωπαϊκών συλλόγων να μην ξέρουν καν πώς να προφέρουν το όνομα του ιδιοκτήτη της ομάδας τους... Ρωτήστε, ας πούμε, τους οπαδούς της πρωταθλήτριας Αγγλίας, Λέστερ.


Η επενδυτική επιδρομή εξ Ανατολών στο ευρωπαϊκό ποδόσφαιρο έχει λάβει τεράστιες διαστάσεις τα τελευταία χρόνια και όλο και διογκώνεται, όπως αποδεικνύει και η απόκτηση της Ιντερ από μεγάλο κινεζικό όμιλο.

Τόσο Αραβες όσο και Κινέζοι επενδυτές, αλλά και άλλοι όπως Ταϊλανδοί (π.χ. Λέστερ, Ρέντινγκ, Σέφιλντ Γουένσντεϊ) και Μαλαισιανοί (π.χ. Κάρντιφ, ΚΠΡ, Μπάρι), διακρίνουν τις επενδυτικές ευκαιρίες για χρήμα και για προβολή που μπορεί να εξασφαλίσει η ιδιοκτησία μιας ευρωπαϊκής ομάδας και τοποθετούν τα... εθνικά τους νομίσματα στα μετοχικά κεφάλαια μεγάλων συλλόγων της Γηραιάς Ηπείρου.

Η Μάντσεστερ Σίτι, που με τον Πεπ Γκουαρδιόλα πλέον στο τιμόνι επιθυμεί την κατάκτηση της ευρωπαϊκής κορυφής, αποτελεί το σημείο συνάντησης αραβικών και κινεζικών επενδυτικών προσπαθειών στο ευρωπαϊκό ποδόσφαιρο: Ενώ το 87% ανήκει στον Σεΐχη Μανσούρ του Αμπου Ντάμπι, το υπόλοιπο 13% πέρασε στα χέρια της κινεζικής κυβέρνησης μέσω του ομίλου China Media Capital.

Και δεν είναι μόνο οι σύλλογοι. Πλέον γήπεδα και διοργανώσεις ανά την Ευρώπη φέρουν αραβικά ονόματα χορηγών, ενώ σημαντικές είναι και οι χορηγίες κινεζικών ομίλων στο ποδόσφαιρο της ηπείρου μας. Η διαφορά είναι ότι ενώ οι Αραβες (όπως και οι Ρώσοι) έχουν περισσότερο... «ψώνιο» με το ποδόσφαιρο, οι Κινέζοι (όπως και οι Αμερικανοί) βλέπουν την αγορά συλλόγων πιο πολύ ως επένδυση. Οι κινεζικές εταιρείες προσδοκούν στην παγκόσμια προβολή τους μέσω του ποδοσφαίρου, επεκτείνοντας δυνητικά την πελατεία τους σε μια περίοδο κατά την οποία η κινεζική οικονομία διακρίνεται για την αβεβαιότητά της. Ειδικοί εκτιμούν ότι οι Κινέζοι θα συνεχίσουν να ξοδεύουν ώς το 2018 και μετά θα περιμένουν να δουν εμπορικά αποτελέσματα.

Οι δε κανονισμοί περί «Οικονομικού Ευ Αγωνίζεσθαι» (Financial Fair Play) της UEFA δεν φαίνονται ικανοί να ελέγξουν τη ροή των χρημάτων ή να αποθαρρύνουν τους επενδυτές εξ Ανατολών. Οι ποινές στις αραβόκτητες Μάντσεστερ Σίτι και Παρί Σεν Ζερμέν ήταν ασήμαντες.

Πέρα από την Ιντερ, φρέσκα κεφάλαια από την Κίνα ήρθαν τους τελευταίους μήνες και στην Ισπανία: Ο πλουσιότερος άνθρωπος της Κίνας, ο Ουάνγκ Τζιανλίν, απέκτησε το 20% της φιναλίστ του Τσάμπιονς Λιγκ Ατλέτικο Μαδρίτης προς 45 εκατ. ευρώ, και η αυτοκινητοβιομηχανία Ράσταρ Γκρουπ έδωσε 50 εκατ. ευρώ για το 54% της Εσπανιόλ.

Παράλληλα, ο επιχειρηματίας Τόνι Σία και ο όμιλός του, το Ρέκον Γκρουπ, αναμένεται να λάβουν την έγκριση των αγγλικών ποδοσφαιρικών αρχών για την αγορά του 100% της Αστον Βίλα προς 87 εκατ. δολάρια.

Ακόμη και στην Τσεχία έχουν επενδύσει οι Κινέζοι, με τον ενεργειακό όμιλο CEFC να παίρνει το 59% της Σλάβια Πράγας τον περασμένο Σεπτέμβριο.